Заповедник-участок территории,на котором сохраняется в естественном состоянии весь его природный комплекс,а охота запрещена.
Кроме того,на территории заповедника запрещена любая хозяйственная деятельность.
У правильній трикутній піраміді висота дорівнює Н, а бічні грані нахилені до площини основи під кутом α. Визначити об’єм кулі, вписаної в дану піраміду.
<span>Назоўнік – самастойная часціна мовы, якая абазначае
прадметы або асобу прадмета, адказвае на пытанні хто? што?, мае род,
скланенне, змяняецца па ліках
і склонах, у сказе часцей за ўсё бывае дзейнікам ці даданым членам сказа (Мядзведзь, воблака, вераб’і, сшытак, камбайнер, траўка,
ластаўка, суніцы, дзверы, школьнікі,
сям’я, тэрыторыя, баяніст...).</span>
Склоны назоўніка:
<span>Н. каго? чаго?</span>
<span>Р. хто? што?</span>
<span>Д. кім? чым?</span>
<span>В. каго? што?</span>
<span>Т. аб кім? аб чым?</span>
<span>М.
каму? чаму?</span>
1. Што абазначае назоўнік?
2. На якія пытанні ён
адказвае?
3. Калі назоўнік адказвае
на пытанні хто? што?
4. Па чым змяняецца
назоўнік?
5. Якога роду бывае
назоўнік?
6. Як вызначаюць лік
назоўнікаў?
МАРФАЛАГІЧНЫ РАЗБОР
НАЗОЎНІК
1. Часціна мовы.
2. Пачатковая форма (назоўны
склон, адзіночны лік)
3. Лексіка-граматычныя разрады:
Агульны ці ўласны
Адушаўлёны ці неадушаўлёны
Зборны
Рэчыўны
Канкрэтны ці абстрактны
4. Пастаянныя марфалагічныя
прыметы: род, скланенне.
5. Зменныя марфалагічныя прыметы:
форма ліку, склону.
6. Сінтаксічная роля.
<span> </span>
1. Гэта былоці не той ноччу, <em>калі</em> азарылі нябесы чыесьці сэрца.
2. Ды жыцця не спыняць, не скуюць марозы,<em> </em><em>хоць</em> зямлю пакрые тоўстай коўдрай снег.
3. <em>Каб</em> на хмель не мароз, ен бы тын перарос.
4. Праз вокны нашага лагера было чуваць,<em /><em>як</em> безупынна сакаталі конікі.
<u><em>!!!ВЫДЕЛЕННЫЕ ЭТО ЗЛУЧНИКИ ИЛИ ЗЛУЧАЛЬНЫЕ СЛОВА!!!</em></u>