Уақыт – біздің өміріміз. Уақыт өмірімізден бөлек емес, уақыт пен өмір арасындағы байланыс күн мен оның сәулесі, ағаш пен жемісі, көз бен көру арасындағы байланыс секілді өте тығыз. Басқа жаратылыстарды айтпағанда, адамзаттың уақыт пен мекенге мұқтаж екеніне ешқандай талас жоқ. Уақытты босқа өткізу – мезгілі өлшеулі, құны өлшеусіз өз өмірімізді рәсуа қылу. Уақытты тоқтатар шамаң бар ма? Бәрі өтеді: дәуірлер, замандар да. Менің жаным ашиды бұл өмірді, Өтпейтіндей көретін адамдарға!- дейді Мұқағали Мақатаев. Расында кейбір адамдар уақытты өміріміздің ұрысы деп есептесе, бірі уақытты ұлы ұстаз дейді. Ал мен уақытты ұстаз санайтын қауымның қатарынанмын. Уақыттың мені сүріндірген кезі болған емес дей алмаймын. Алайда қолдаған, басымнан сипап көтерген сәті аз емес. Ес біліп, етек жинаған сәтімнен бастап саналы әрекет етуіме, сылбыр ойға жол бермеуіме, ақыл таразысына абай болуыма әсер еткен отбасымдағы тәрбие десем, тәрбиенің бойыма сіңімділігіне әсер деп ойлаймын.Адамға Аллаһ бұйыртқан уақыттан асқан сыйлық жоқ...
1. оның
2. поштаның
3.хабарламаның
4.поштаның
4.Азаматтың
Бір
ғимарат ішіндегі немесе қатар орналасқан ғимараттардағы дербес компьютерлер мен
принтерлерді бір-бірімен байланыстырады.
А. желіаралық алмасу
В. аймақтық-таратылған желі
С. жергілікті желі
Д. техникалық желі
<span>Е. желімен байланыс
</span>
ответ Е
<span>Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады.
Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады.
Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда
отанға деген махаббат сезімі оянады.
Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер,
туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент.
Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады.
Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті.
Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде.
Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін,
бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын.
Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін.
Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын,
«Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің.
Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та
өмір бойы мен үшін балалық
шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным.
Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын.
</span><span>Біздің Қазақстан – көп ұлтты мемлекет.
Бейбітшілік пен достастықта, татулықта бірге жұмыла отырып,
қызметтің әр түрлі саласында қазақтар мен орыстар, татарлар мен
немістер, украиндер мен кәрістер...еңбектенуде. Мен соңғы жүз жылда
Қазақстан жеріне әр түрлі халықтар қоныс тепкеніне жиі ойланамын.
Біздің еліміз сияқты менің ағайыным да көп ұлтты.
Бірлік, ұлтаралық келісім және саяси тұрақтылық –
қазақстандықтардың қалауы.
Мен оны білемін.
Онда татарлар да, орыстар да, қазақтар да бар. Олардың тағдырын,
өмір тарихын тыңдағанда менің елім одан сайын маған жақындай түседі,
оны жақсырақ түсіне бастаймын.
Біздің отбасы тарихымыз мыңдаған басқа отбасылардың тарихына ұқсас.
Өмірдің қиын кездерінде, ауыр жұмыстарда, өтіп жатқан күндер мен
мерекелерде әр түрлі ұлт өкілдерінің пікірі қалыптасты.
Адамзат баласының татулығына ұмтылу әр халықтың қанында бар,
әсіресе ол қазақстандықтарда ерекше дамыған.
Бұл қазақ жерінің жомарттығынан, осы өлкелерге тағдыр алып келген
барлығына құшағын кең жайып, пейілін кеңге салатын қазақ халқының
мінезінен жаралған.
Осында тұрушылардың барлығы қазақ халқының тілін,
тарихы мен салт-дәстүрін білуі келек. Қазақстанда тұратын барлық
халықтың татулығы мен бірлігінің мәні осында.
Ол байырғыкөркем Қазақстан жерінде бейбітшілікті сақтауға көмектеседі.
Ал татулық – болашақта гүлденудің маңызды талабы.</span>