Мырзабай был нетерпеливым. Он не мог дождаться до того как будет готова еда. Однажды чтобы попить молока он обжог губы
-Избалованный мальчик мой-говорит ему бабушка
из-за этого он обиделся и не стал есть
поешь-говорит ему бабушка
не буду-говорит мырзабай
если не хочет не надо-сказал дедушка и бабушка с дедушкой пошли спать. Ночью бабушка увидела что горит свет. Бабушка пошла и увидела как мырзабай ест оставшуюся еду.
Менің кіші інім оның есімі Виталик. Ол өте ақылды бала, ол жасырын ойнайды, менімен іздейді және сурет салады. Мен оған қызықты әңгімелер оқып, оны қатты жақсы көремін.
Менің əжем тоқыма тоқығанды жақсы көреді.Бүгінде əжем маған арнап күртеше тоқып отыр.Оның қасында мысығым жіптерімен асыр салып ойнап жүр.Мысығым жіппен лйнағанды ұнатады.
Мектеп...Осы сөзді естігенде қай адам болмасын елең ете қалары анық.Біз мектептен алғаш әріп танимыз,алғаш білім аламыз.Яғни білім атты теңізде тек мектеп арқылы сүңгуге болады.Біздің мектептегі алған біліміміз басқа да,өскен соң алған біліміміз басқа.Яғни бала кездегі алған біліміміз тасқа жазылған жазудай болып есімізде мәңгі сақталып қалады.