Сақта! өткіз! жу! сүрт! жүргіз! тазала!
тезірек құжаттарыңды өткіз!
үйдің шаңын сүрт!
бұның бәрі керек, сақтап жүретін бол!
менің көлігімді жу!
мен келгенше киімімді тазала!
ашық тәрбие сағатын тездетіп жүргіз!
Мысалы таза балды өмір бойы сақтауға болады оның дамы мәңгілік озгермит
Мен бүгіннен бастап өзімнің күнделікті режимді жасайтынымды шештім. Мен оны жалқау етуге тырыстым. Бірақ мен күн тәртібімін. Көптеген достарым бар. Таңертең таңертең 6-да тұрамын. Мен жаттығулар жасаймын. Мен жаттығуларды жасадым. Мен душқа барып, таңғы асқа барамын. Таңғы астан кейін дайындалып, мектепке барыңыз. Мен көптеген рейтингіге ие боламын және үйге тыныштықпен барамын. Үйге келгенде, бетімді жуып, түскі ас ішіп, үй жұмысын бастаймын. Түстен кейін 2 сағаттан кейін достарыммен серуендеуге барамын, ал кешке спортзалға баруым керек. Жарғы, үйге келіп, ұйықтап кетемін. Менің ойымша, бұл күннің керемет жоспары, өйткені ешкім маған ұқсас жоспар жасай алмайды!
Бақыт деген не?" және "Бақыттың бар мәні неде жатыр?". Ұстап алуға соншалықты құмартатын, иеленгіміз келіп жүрген көзге көрінбейтін елес секілді, бірақ сол уақытында, баянсыз екендігі анық ұғынылатын... Бақыт артынан қуа отырған күннің өзінде өздері үшін бақыттың не болып табылатындығын білмейді. Жай ғана сөз, жай ғана секунд, минуттар мен сағаттар.
шынайы бақыт деген - өз арман-тілектерінің ақиқат өмірде жүзеге асуы.
Бірлік — қазақ халқының дәстүрлі дүниетанымындағы маңызды этикалық ұғым. Бірлік адамдар арасындағы ынтымақтың, жарасымды татулықтың көрінісі, ел болудың белгісі. Ол белгілі бір топтың, ұжымның, халықтың, жалпы адам баласының мақсат, мұрат, мүдделері тоғысынан туындайды. Қазақ халқы бірліктің күнделікті тіршіліктегі орны мен маңызын “бірлік болмай тірлік болмас”, “бірлік түбі — береке”, “алтау ала болса, ауыздағы кетеді, төртеу түгел болса, төбедегі келеді” деп түйген. Бірлікті ыдыратып, ірітуші күш — күншілдік, іштарлық, араздықтық деп тауып, жұртшылықты мұндай жағымсыз қасиеттерден бойын аулақ салуға шақырған. Бірлік елдіктің, ұлт болып ұйысып отырудың басты кепілі саналған. Сондықтан ел тізгінін қолына ұстаған адамдар — ақсақалдар, билер, хандар ел ішіндегі асқынған дау, ушыққан жанжалды тыйып, шешім қабылдағанда ел бірлігіне сына түспеу жағына баса көңіл бөлген. [1]