Біз Сарыарқа бірнеше көшпелі тайпалардың даласында өмір сүрген. барлығы олар бақытты болды, жеткілікті болды. Және олар болды, барлық, бұл ерлер мен айтқаннан бері: «Барлығы Бізде жеткілікті, біз алдым барлық, яғни, тек бізде бірі. Бізді қорғай алатын батыр, біздің әл-ауқатын және біздің байлығы жоқ. « Ал сол отбасында бала басына алтын жотадан бар дүниеге келген. Менің ойымша, бұл ерекше ұл көріп, барлық адамдарға көздеп және оның батырдың туған орай үлкен той басталды жатырмын.бала ашытқы арқылы өсіп келе жатқан, сондай-ақ біраз уақыт өткеннен кейін нағыз кейіпкер болды. Толағай - Оның туыстары, оны сглазить ретінде емес, сондықтан ол өзінің аты болған жоқ, және ойлап белгілі болды. аты оған Сондықтан мен растады.Бір жыл ішінде жаңбыр аялдамалары, жылу жерге кептірілген етті. адам таң, және бізге Tolagaya ойлаймын құрады апат. Ал содан кейін ол Дан атымен ақсақалға кеңес алу үшін айналды.Аға Дэн оған былай деді: біз ашық өмір сүріп жатырмыз «Құрметті Толағай, келесі бізге бұлттарды тоқтатты еді, оның айналасында ешқандай таулары бар. Сондықтан, біз жаңбыр жоқ. «Бұл Толағай туралы ол былай деді: «Ата, сен мені мүмкіндік береді, егер Мен барып, оның арқа тау туралы әкеледі. Сіз бұл істеуге болады? «Сонда қария былай деді:» Менің көз Жеңіл, Толағай, сіз олар үшін уайымдаған туған жер, өз халқының, деп ойлаймын! Ол тауға қайтаруға оңай емес. Ал, дегенмен, оңтүстігінде бар үлкен Алатау таулары болып табылады, және онда олар сіздің қарияны бар. Барып, оның рұқсат сұра! «Ал Дана оған жақсы саяхат ниет білдірген, Tolagaya батасын берді.Мен, таулардың Толағай Алатау барды Ұлы таулар жетті және оларға қарсы алды: «! Сіздің үйіңізде бейбітшілік» Ал содан кейін ол өз таулар өтінішін қойды. Ежелгі Алатау таулары, жас таудың иығына салып, оның өтінішін түсіну және орындау, оған құрмет берді, оған тауларында әлі баланы тыңдады.Сондықтан мен тауға асыратын, Толағай барып, алдымен ол оңай жүріп, бірақ, ал тау ауырлығын әсер етеді бастады кейін Толағай әлсіретті. Ол батыр үшін ұзақ уақыт баяу мұқият жас таудың иығына асыратын, оның үйіне жүріп өтті. Өте шаршаған Толағай әрең туған жер шетін жетті, ол құлап, ұйықтап қалды, және ол оның иығына асырылады тау, және оған түйреледі.Мұнда, олар Толағай таудың астында ұйықтап айта күннен бастап. Енді сыйдыра алады. А, батыр әкелді тау-бала, шағын жылда өсті, сондықтан ол деп аталады - Толағай.НАДЕЮСЬ ПОМОГЛА,,,,,,,
Ответ:
Небір сөздер болады!
Өз өртіне өзі өртеніп кете жаздап тұратын да сөздер болады.
Доспамбет жыраудың соңғы демі жарық дүниенің ең соңғы бір сабақ жібіндей болып үзілгелі жатқан сәтте, бұ дүния мен о дүния ақын көкірегінде түйісіп қалған сәтте, ақынды ала қашуға келген ажалдың алдынан жасын жырлар от шашқан сәтте ажал да адамға тәуелді болып қалған сияқты. Отты жырлар ақынның оққағарларындай ажалды аластап, оны көпке дейін өз иесіне маңайлатпағандай әсер береді.
Ақынның қысқа ғана өмірбаянында оның соңғы сөздері делінетін өлеңдері ажал алдындағы адамның асыққан сөздеріндей емес, ғұмыр философиясының теориялары болып тереңнен, дәуірдің деректерін екшегендей баппен, жүз жасаған адамның сөзіндей байсалдылықпен айтылады.
Бұл сөздер – өз иесінің өмірін ұзарта түсуге қызмет еткен киелі сөздер.
Жарық дүниеден озарында соңғы сөзін айтып қалуға мүмкіндігі болған адам Жаратушы иеміздің аса зор рахымшылығы түскен адам шығар. Егер солай болса, мұндай рахымшылыққа бөленген жанның бірі – Доспамбет жырау. Ол 1523 жылы қазіргі Астрахань маңында ұрыс үстінде опат болған көрінеді. Доспамбет жырау сонда отызға да жеткен жоқ екен.
- Озушылар, озмаңыз, -
деп басталатын жолдар жыраудың отызға да тола алмай, бар мен жоқтың арасында жатқан сол сәтінің куәгерлері. Бұл ақынның қайғылы қазаны естірткелі оза шауып бара жатқандарға қарата айтқаны еді. Осы бір жолдар көкіректен асыға шығып, «хабаршыларды» тоқтатпаққа олардың артынан «аһ!» ұра ұша жөнелгендей. Бірақ бабалар салтында қазаның хабарын тоқтатуға болмайтын еді. «Озушылар» қайдан тоқтасын. Бұл сөздер де өз иесінің енді бұ дүниянікі емес екендігін сезіп барып, ауырлай кері қайтып, әр сөздің жаны қиналып, қара жерге сіңіп кетердей болып тұрған жоқ па?!
Жаздың бір күні қыстың он күніне татыр.
Қыстың қамын қыс ойла, бір ойлама үш ойла.
Қыста қысыл, жазда жадыра.
Қыстығы қар- жерге ырыс, жердегі ылғал - елге ырыс.
1. Бұл мәселені Мерей көзді ашып жұмғанша шешті. 2. Ол түймедей істі түйедей етті. 3. Екеуінің арақашықтығы қас пен көздің арасындай. 4. Омардың жазуы тайға таңба басқандай екен.
