На казахском
Менің Қазақстаным - сол ең шырайлым, , қымбат, ыстық сүйікті маңызды ел. Сол мен ел.
Көп ғасыр понадобилось біздің ата-бабаларымыздың, заселить чтобы, төселіп кет-, қорға- ол жаулардан және мирасқа деген жұқтыр- бізге, қазірде ашты-тоқты. Неше еңбек, тер және қанның, қуаныштың және көресілердің на сыбаға өткелек тұқымдардың жауды. Біздің халқымыздың ақындық мұрасы аз емес арба- картингтерді көрік жақын жер, оның ұшы-қиырсыз жазираларының, таудың, көлдің көк айдынының ақ қарлы зәңгірлерінің асырайды. Ұлы ақындар көрікті және қазақ жердің тарихын жырлады. Халықтың жады сақтайды және тұқымға айтулы және трагедиялық уақиғаларды қазақ халықтың өмірінде тұқымнан деген жұқтырады. Домбры халықтың себептерін тыңдай, ұсын- себе алып дала, желпілде- түздік шөптерді азат жел, онда летящего лихом атта салт аттыдан, сияқты қанаттарда, күнге.
Жаядай және дұрыс Қазақстан сұлап жатты. Күн даладан деген тұрады, барлық күнді над даламен барады, мен дремучими қармақбаулармен және мыңдаған көл, ол да далада кездесе соғады.
<span>там про казахстан написано что казахстан это мой родной край и тогдалие</span>
Одним прекрасным летним днем, в предгорья Алатау пришла
весна. Ручеёк зазвенел, разнося свою прохладную водичку по всей окрестности
гор. А на предгорьях тем временем распускались тюльпаны. Все было покрыто
красно-желтым ковром из маленьких тюльпанов. И водички ручейка хватало на всех.
Но, почти на краю поля, был один тюльпан. Он не мог распуститься потому что ему
не хватало водички ручейка. Из-за большого камня который преграждал дорогу
ручейку ему не хватало водички. Постепенно он засыхал, так и не показав свою
истинную красоту. Но вот, как-то раз мимо этого тюльпана пробегала лисичка, она
заметила этот маленький почти засохший тюльпан. Ей стало интересно, почему же
он засыхает, а остальные тюльпаны нет. Она подбежала к этому тюльпану и
спросила «что с тобой милый тюльпан? Почему ты не цветешь так же ярко как
другие?», на что тюльпан, дрожащим, еле слышным голосом ответил «Видишь лиса
этот камень? Он преграждает путь ручейку ко мне, и не дает мне пить. Из-за него
я засыхаю». И тут лиса решила помочь тюльпану, она собрала все свои силы в свою
маленькую лапку и убрала тот камень, который мешал ручейку добраться до этого
тюльпана. И тут ручеёк добрался до этого тюльпана, и буквально в мгновение
тюльпан расцвел ярче всех. Лиса не могла поверить своим глазам, тюльпан был
очень красив и ярок. После того как он расцвел он поблагодарил лису от всего
своего крохотного сердечка.
Мен қазақстанда мемлекетте тұрамын. астана қаласында туылдым. мен кенесары көшеде, үйім 5-шi, 44 пәтер тұрамын.
Бір көзіңді қаншаға сатар едің?
Қария зарлап отырған жігіттің қасына келеді
Екі қолың мен аяғыңды алтынға айырбастар ма едің?
Ертеде бір жас жігіт кедейлігін айтып, әрдайым мұңын шағады екен
Саған не болды сонша жылап, сен нағыз бай адам емессің бе? Адамның ең үлкен байлығы - күш-қуаты мен денсаулығы
Жігіттің лашығының алдынан қарт тас қашаушы өтіп бара жатады
Қарт осыны айтады да, жөніне кетеді
Cколько человек в твоей семье?
