З-вярт-а-ем-ся, хрэсь-бін-ах, пера-ст-а-ва-л-і
Значыць, скора прыйдуць цёплыя веснавыя днi. Прыгрэе ласкавае сонейка. Будуць цячы па зямлi ручайкi.Укрыецца чырвонымi завушнiцамi вольха. Распусцiцца арэшнiк. И над яго кустамi няспешна будуць плыць аблачынкi залацiстага пылку.
Сцяпан у апавяданні Віктара Карамазава<span> — адзіны сын маці, і ў яга няма сваёй сям’і. У апавяданні «Дзяльба кабанчыка расказваецца» пра адзіны эпізод: адзінокая маці забіла кабанчыка, і дзеці прыехалі да яе ў госці. Дочкі думаюць толькі пра сябе і мараць ухапіць лепшы кавалак мяса. Але ў маці ёсць малодшы сын Сцяпан — яго як раз і можна назваць добрым і душэўным чалавекам, у адрозненні ад яго сваякоў. Ён лічыць, што ўсіх трэба паважаць. Ён вяртаецца да маці, каб сказаць ёй тое, што ён у свой час не паспеў сказаць бацьку. Вобраз Сцяпана варты павагі!</span>
Добрае слова i кошке прыемна.
Добрае слова, нiбы дождж у засуху
Синоним к слову нядоля: бяда.