Сондықтан да кейбір кәсіби сөздер әдеби тілімізді байытып, жалпы халықтық қолданысқа еніп кетеді. Мысалы, мәйек, қоза, терім, мұрап, бағбан, дақыл, беде, танап, көшет, атыз, тағы басқа.
Мен шар сатып алып,оны өрледім.
Акын Ким?
Анши Ким?
Кобелек Не?
Козы не?
Дон не?
Болек зат есим емес Кандай?
Же етистик Не исте?
Муз не?
– Сәлем
– сәлем
– жүмыстарыңыз қалай?
– жаксы. Және сіз қалай?
– рахмет жаксы.
– ал болашаққа қандай жоспарларыңыз бар?
– мен тергеуші болғыш келекі. Ал сіз?
– мен мүгалімім!
– жақсы мамандық.
– неліктен тергеуші?
– мен сенімдімін, бұл мені дәл осылай тартады!
–мен балаларымды ғана жақсы көремін және олардың жақсы адам олып өсуін қалаймын
– сау бол
– сау бол