Однажды животные спорили и хотели быть главой года. Все животные говорили свою пользу и хвастались этим. И тогда мышка придумала хитрость : "кто первый увидит восход солнца, тот пусть и будет главой года" - сказала она. А сам залез на горб верблюда. И так, он стоя на горбу верблюда первым увидел восход солнца. Так мышка стала главой года. После мышки восход солнца увидела корова, тигр, заяц, улитка, змея, лошадь, коза, обезьяна, курица, собака и свинья. А верблюд поверил своему росту и остался без года.
3. А)
4.НЕЗНАЮ
Жазылым
Интернет-сізге қажет кез келген ақпаратты таба алатын бүкіл әлемдік желі. Электрондық құрылғыларды бүкіл отбасы пайдалана алады және ақпаратты алады, компьютерді пайдаланғанда абай болыңыз.
Менің досым және снеговика жасауға өте қарапайым, біз сәбіз мұрын шее екі және шарф атқарылған, үй сәбіз, шелек, тұқымдар, сыпырғыш және шарф алды тұқым түймелері, көз ретінде жасады, снеговика іліп. А шелек оның басына салып, қолына сыпырғыш берді. Сондықтан біз снеговика қабылдау, ол көңілді болды
Первое слово
Бұл жасқа келгенше жақсы өткіздік пе, жаман өткіздік пе, әйтеуір бірталай өмірімізді өткіздік: алыстық, жұлыстық, айтыстық, тартыстық - әурешілікті көре-көре келдік. Енді жер ортасы жасқа келдік: қажыдық, жалықтық; қылып жүрген ісіміздің баянсызын, байлаусызын көрдік, бәрі қоршылық екенін білдік. Ал, енді қалған өмірімізді қайтіп, не қылып өткіземіз? Соны таба алмай өзім де қайранмын. Ел бағу? Жоқ, елге бағым жоқ. Бағусыз дертке ұшырайын деген кісі бақпаса, не албыртқан, көңілі басылмаған жастар бағамын демесе, бізді құдай сақтасын! Мал бағу? Жоқ, баға алмаймын. Балалар өздеріне керегінше өздері бағар. Енді қартайғанда қызығын өзің түгел көре алмайтұғын, ұры, залым, тілемсектердің азығын бағып беремін деп, қалған аз ғана өмірімді қор қылар жайым жоқ. Ғылым бағу? Жоқ,ғылым бағарға да ғылым сөзін сөйлесер адам жоқ. Білгеніңді кімге үйретерсің, білмегеніңді кімнен сұрарсың? Елсіз - күнсізде кездемені жайып салып, қолына кезін алып отырғанның не пайдасы бар? Мұңдасып шер тарқатысар кісі болмаған соң, ғылым өзі - бір тез қартайтатұғын күйік. Софылық қылып, дін бағу? Жоқ, ол да болмайды, оған да тыныштық керек. Не көңілде, не көрген күніңде бір тыныштық жоқ, осы елге, осы жерде не қылған софылық? Балаларды бағу? Жоқ, баға алмаймын. Бағар едім, қалайша бағудың мәнісін де білмеймін, не болсын деп бағам, қай елге қосайын, қай харекетке қосайын? Балаларымның өзіне ілгері өмірінің, білімінің пайдасын тыныштықпенен көрерлік орын тапқаным жоқ, қайда бар, не қыл дерімді біле алмай отырмын, не бол деп бағам? Оны да ермек қыла алмадым. Ақыры ойладым: осы ойыма келген нәрселерді қағазға жаза берейін, ақ қағаз бен қара сияны ермек қылайын, кімде-кім ішінен керекті сөз тапса, жазып алсын, я оқысын, керегі жоқ десе, өз сөзім өзімдікі дедім де, ақыры осыған байладым, енді мұнан басқа ешбір жұмысым жоқ!
<span>Дереккөзі: </span>https://www.zharar.com/kz/2155-kunanbaev_kara_sozderi_1.html
<span>© www.ZHARAR.com</span>
