Бронз - корань
ав - суфікс
ы - канчатак
бронзав - аснова
1. На ліпах шпакоўні радуюць вока - цяперашні час, трэцяя асоба, множны лік, першае спражэнне.
2. Усе глядзяць на мой сцяжок: ён - праўнук Сцяна Перамогі - цяперашні час, трэцяя асоба, множны лік, другое спражэнне.
3. Ігар і Паўлік ведаюць: дзеду шмат гадоў - цяперашні час, трэцяя асоба, множны лік, другое спражэнне.
4. Слава маміным рукам, што работу любяць і прыносяць сонца нам, ласкаю галубяць - цяперашні час, трэцяя асоба, множны лік, другое спражэнне.
5. Зябнуць раннем коцiкi, аж дрыжаць варкоцiкi - цяперашні час, трэцяя асоба, множны лік, першае спражэнне.
Назоуник мэбля–канкрэтны.
Прама з лесу агрызкам алоўка брат напісаў маме ліст пра жыццё ў лагеры.
Калі
я папрашу вас вызначыць у гэтым сказе склонавыя формы назоўнікаў, вы
назавеце назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны і месны. Разам
шэсць склонавых формаў. З пункту гледжання сучаснай мовы менавіта
так і ёсць. Аднак калі зірнуць на справу з пункту гледжання гісторыі
мовы, то атрымаецца, што ў нашым сказе не шэсць, а восем склонавых
формаў і кожная з іх ўжыта адзін раз. Выходзiць, разыходжанні паміж
сучаснай мовай і мовай старажытных славян тычацца цяперашніх роднага і
меснага склонаў.
Слуцкия Ткачыхи
Мэта чытання - бацькоушчына
Тэма твора - выказванне любви да радзимы
Праблемы у творы - Патрыятычныя
Аутарскае пачуцце - захапленне, радасць
Адкуль узникла идэя - Жыццевыя вытоки
Манера аутарскага выказвання: Перадае захапленне, паведамляе пра свой край.
Рысы характара аутара. Даверливы, шчыры.
Эпитэты:
Край родны, прыгожы
Милы кут
Ветлых берагоу
Божый свет
Крыничныя хвали
Старыя Бярозы
Метафары:
Прастор думае
плачуць лозы
нивы гутарки вядуць
пахнуць грэчки
Бярозы адзначаюць пуць
Быры-лясы удуць
Есць словы з пераносным значэннем.
Тлумачэнне назвы твора.