Ну,есть много разных героев. Например в книге "Живи и помни" два главных героя были неразлучны. Андрей Гуськов и Настена, которые любили друг друга и были готовы отдать свою жизнь рали друг друга…
Кожнаму вядома, што няма на зямлі бліжэй і радней чалавека, чым мама. З самых першых хвілін нашага жыцця мы акружаны яе цяплом і клопатам, ёй, становячыся старэй, мы давяралі нашы таямніцы і страхі, дзелімся з ёй сваімі ўражаннямі аб навакольным нас свеце і заўсёды разлічваем на поўную падтрымку і разуменне з яе боку.Але бываюць такія выпадкі, калі мама нас лае. Павучае, пачынае чытаць натацыі і ў гэтыя хвіліны нам здаецца, што мама ненавідзіць нас больш за ўсіх на свеце. А калі задумацца? Мама нас гадуе, дапамагае ў цяжкіх сітуацыях, дзеліць з намі радасць і гора, засцерагае нас, радуецца за нашы ўдачы. І хіба яна можа нас ненавідзець? Той, хто думае так, глыбока памыляецца. Бо для мамы яе дзіця - гэта самае галоўнае ў жыцці.Бываюць такія выпадкі, калі мая мама лае мяне. Але я разумею, што робіць яна гэта толькі з вялікай любові да мяне.Я хачу расказаць пра сваю Маме, маім самым блізкім і родным чалавеку.Мама ... Гэта першае слова, якое я сказала, свядома звяртаючыся да Яе. Ўсё, што адбываецца вакол мяне было звязана з Яе прысутнасцю. Пасля, трохі пасталеўшы, я, напэўна, не так часта думала аб Ёй, як у раннім дзяцінстве, але аб усіх маіх нягодах і радасцях я ўсё роўна, перш за ўсё, расказвала менавіта Ёй.Якая яна, мая Мама? Можна знайсці мільёны слоў, самых ласкавых шчырых, прыгожых і годных, але наўрад ці змогуць яны адлюстраваць усю паўнату маіх пачуццяў да Яе.Добрая і справядлівая, ласкавая і сур'ёзная, адважная і пяшчотная, моцная і абачлівая і яшчэ, яшчэ ... я не ведаю - і ўсё гэта разам, адначасова! І кожны раз Яна новая, розная і ўсё-такі тая ж самая - мая, адна адзіная!Мама - лекар па пакліканню. Яе паважаюць яе калегі, Яе абагаўляюць хворыя, якіх яна лечыць. І яна па праву ганарыцца сваёй прафесіяй.Напэўна, я магла б бясконца распавядаць аб Ёй. Але хачу сказаць толькі адно:
Няхай заўсёды будзе сонца!Няхай заўсёды будзе неба!Няхай заўсёды будзе Мама ...
<span>Мая Мама ... і няхай яна заўсёды будзе са мной.</span>
Напиши свой вопрос в интернете и выйдет тебе ответ
Это произведение связано с его юностью. Настроения - меланхолия , тоска по тем временам , настольгия
В этой повести Пугачёв изображён, не как историческая личность, предводитель, а как человек.
Своеобразие образа Пугачёва в повести определяется идейно0нравственной проблематикой. Не социальное освобождение народа, а проблема нравственного, этнического выбора интересует автора. Восстание и любовная интрига – удобный повод для Пушкина, чтобы поставить героев перед этим выбором.
Для Пушкина предательство – всегда предательство в общечеловеческом смысле (Швабрин – подлец оболгал машу, написал донос родителям Гринёва, во время дуэли ранил Гринева, воспользовавшись его минутной слабостью).
Когда Пушкин писал «Капитанскую дочку» он параллельно работал над «Историей пугачёвского бунта», в которой и отобразился образ Пугачёва – убийцы, злодея и изверга. Он описал его с исторической точки зрения. В то время как в «К.д.» Пугачёв рассматривается в социальных отношениях.
Пушкин поставил перед собой задачу создать не портрет преступника, а сложную личность во взаимоотношениях с другими личностями.
Пугачёв предстаёт в роли обычного человека. У Пушкина он не только казнит, но и милует. Он вступает с людьми не только в социальные, но и в чисто человеческие отношения, которые провоцируют его на этот выбор. Только в этот момент обнаруживается настоящая человеческая личность. Герой не будет для нас убедительным, если он односложный. Это и продиктовало Пушкину создание такого многогранного, сложного, запутанного, противоречивого героя, как Пугачёв.
