Ббббббббббббббббббббббббббббббббббббббббббббббббб
Отансыз-адам,ормансыз-булбул
отан ушин курес, ерге тиген улес
ел ердин анасы
отан от басысынан басталады
Бүгін орманға он екі оқушы мұғалімдерімен бірге серуендеуге барды.Олар орманның ішінен бір қызық құсты тауып алды.Қызыққан оқушылар ол құсты ұстап алды.Мұны көрген мұғалім құстың жабайы табиғатқа тиесілі екенін оқушыларға түсіндірді.Ал оқушылар құсты жіберіп,табиғатты аялауға тырысатын болды.
Қыстың желтоқсан жұлдызы. Қар көптен жауып, нағыз қыс болды. Күн әбден қысқарған. Күннің көзі көрінсе де жылынбайды. Өзенді, көлді мұз қаптап, жұрт үстімен жүре бастады. Қалың қардан шөптің басы көрінбейді. Қыс күні аяз күшті болып, үскірік борандар да аз емес. Орман қарайған, ішінде қүстарды көре алмайсың, қоян күндіз жасырынып, түнде ғана жүгіріп жас ағаштарды кеміріп жүр. Иелері жылы қораға шөп салып бағып-қақса да, қысты күні үй хайуандарына да бапсыз. Адамның өзі де суықтан қорғанып үй салып, жылы киім киіп, үйлеріне от жағып, дәйім жұмыстарынан қала алмайды. Қыстыгүні жылқышыларға бек қиын: қандай суық борандарда күні-түні далада жүргені, қасқырдан бір қорқып, бораннан екі қорқып, бейшараларда тіпті рақат жоқ. Жалтаң аяз көбінің беттерін қарыған. Шилі бет байғұстар желге де қарсы қарай алмайды. Сабаққа мезгілімен жүретін баланың да ертеңгі аяз есінен көпке дейін шығатын емес.