Цячэ рака праз шум травы, праз паплавы памиж палеу(у-галоснае на канцы) и мурагоу (у-галоснае на канцы).
Залацистая(ж.р., адз.лик,Н.с.) восень.
Дзень ярки (м.р., адз.лик, Н.с.).
Дзень сонечны (м.р., адз.лик, Н.с.).
Паветра вераснёускае (н.р., адз.лик, Н.с.).
Залатой (ж.р., адз.лик,Р.с.) восени.
Незабыунае (н.р., адз.лик, В.с.) уражанне.
Сасновым (м.р., адз.лик, М.с.) бары.
Густым (м.р., адз.лик, Т.с.) водарам.
Цяпер, відаць, авечкі разабраліся, хто вабіў іх бліжэй да лесу.
Відаць - пабочнае слова, таму выдзяляецца коскамі.
Коска паміж "разабраліся" і "хто" раздзяляе галоўную і даданую часткі ў складаназележным сказе.
Аднолькавы- одинаковый,града- гряда,дзяркач- деркач,кукишки- кукишки,лагчына- лощина,суницы- земляника,рамонки- ромашки
У наш час існуе вялікая колькасць месцаў, дзе можна адпачыць і проста добра правесці час. Людзі на доўгі час пакідаюць свой дом, з'язджаючы ў нейкія новыя і незвычайныя месцы. Бацькі хвалююцца за сваіх дзяцей, адпускаючы іх да некага ў госці, але ведаюць, што іх сын або дачка неўзабаве вернуцца дадому. Але дзеці падрастаюць, і усе радзей бываюць дома. Толькі прыбег са школы - зноў сыйшоў. У хуткім часе людзі пачынаюць забывацца на свой родны дом, шукаючы сабе іншае месца. Але, як бы добра б не было ў іншых месцах, заўседы прыемна вярнуцца дадому, дзе цябе чакаюць бацькі. Не трэба бываць дома толькі госцем. Нават калі чалавек вырастае і мае сваю сям'ю і хату, ен мусіць наведваць свой дом, дзе ен вырас і дзе жывуць ягоныя бацькі. Там заўседы можна адпачыць і прыгадаць шматлікія прыемныя моманты дзяцінства.
