Маст - корень
ак-окончание
Маст-основа
Каб мы помнили и цанили , як за Нас и за мирнае неба наши дзяды и прадзеды памирали.
Да пуцёў вызвалення сваёй бацькаўшчыны у кожнага чалавека існуе сваё меркаванне. Янка Купала ў сваім творы “Раскіданае гняздо” апісвае найбольш распаўсюджаныя ў краіне спосабы барацьбы з хлуснёй.Больш за усіх ў творы мне спадабаўся Сымон. Бо толькі ён адзін дабіваўся заўсёды праўды, няхай і праз суд. Але Сымон ніколі не звяртаўся за дапамогай да пана Геты.
Сымон – малады чалаек, які упэўнены ў сабе і сваіх моцах, ён праўдай жадаў вярнуць родную зямлю. І на мой погляд такі спосаб Сымона з’яўляецца эфектыўным.
Што касаецца Зоські, дык тая дабівалась праўды каханнем да пана. Яна быццам бы прыносіла сябе ў ахвяру, такім чынам каб вярнуць сабе родную зямлю, жыццё, дапамагчы сваім родным.
Данілка таксама меў свій шлях вызвалення радзімы.Даніла думаў, што трэба яму зрабіць скрыпку, з дапамогай яе яго сям’я зможа забыцца на гора, з музыкай стане жыць весялее. Ды і музыка дапамагае ў жыцці чалавеку у моманты цяжкіх абставін.
Сам пісьменнік лічыў, што з дапамогай літаратуры можна расказаць людзям усю праўду чалавечага жыцця. І гэта сапраўды так. З твораў мы даведваемся пра жыцё простых сялян і іх умовы.
Купала у торы апісвае пошукі сваёй радзімы да шляху новага жыця.Героі твора павінны насйсці шлях ў рэальным становішчы і працягваць жыць далей.Сымон з Зоськай вельмі не падобныя каб ісці адным шляхам.
Сымон вырашае, што трэба адстойваць свой погляд сілай, для гэтага ён носіць з сабой сякеру.<span>Кветкі з’яўляюцца сімвалам Зоські. Яна сваё жыццё будуе на дабрыні і каханні</span>
Гэтым кароткім вершам Яўгенія Янішчыц змагла данесці да шырокага кола чытачоў вельмі вялікі сэнс. У некалькіх радках захавалася столькі любові да роднай зямлі, што нават і ўявіць сабе цяжка. Яўгенія змагла крануць нашу душу простымі радкамі. Пра мазалі, якія з’яўляюцца ад любові да зямлі, пра тое, што зямля "магутней слабасці і смерці".
Гэты верш чапляе тую часцінку душы сапраўднага беларуса, якая ёсць ў кожнам з нас.
Ноч выдалася цёплая і ціхая. Ледзьве калыхаліся на ўзлеску вершаліны сосен, елак. Вознра было ўсыпана залатымі зоркамі. Плыў і гоÀдаўся на хвалях срэбны ражок месяца. Пад чорным небам сцішылася, заснула вёска. Толькі недзе ля кухні гаўкаў сабака.