На мою думку, існують варіанти перекладів віршів для того, що б розповсюдити по всіх країнах той, чи інший вірш.
То, что Герасим утопил собаку, хотя очень этого не хотел. Ему было очень тяжело сделать такой поступок, но он не смел ослушаться. Меня восхитила его сила воли и большая преданность. Утопив собаку он направляетсчя в деревню, что показывает его гордость, и в тоже время какое-то чувство выполнения задания, которое выполнил Герасим. Меня также восхитила его гордость. Выполнив поручение, он не выдержив жестокость, уходит в свой родной край.
Павел Попов родился в 1966г. В городе Перми.В 1994г. поступил в Российскую Академию живописи, скульптуры и архитектуры, учился в мастерской исторической живописи под руководством профессора И.С. Глазунова. За успехи в учебе получал стипендию Президента Российской федерации и был премирован поездкой в Италию. Дипломная работа «Тайная вечеря» была удостоена оценки «отлично» с похвалой комиссии. С 2000 по 2002г. преподавал в Академии живописи, ваяния и зодчества. Член Московского союза художников.
Там, дзе сёння стаяць муры Магілёва, калісьці "драмала пушча ў сотні гоняў". У ёй жыў Машэка, "разбойнік страшны на ўвесь мір".
Даўней было шмат асілкаў. Машэка "дзіцём нясці ўжо мог калоду, якой трох сталых - не маглі". Аднак па натуры ён быў ціхі і лагодны. Змяніўся хлопец, "да крыві людской стаў ласы, сваё пакінуўшы сяло", праз дзяўчыну.
Машэка і Наталька былі аднагодкі. Сябравалі ў дзяцінстве, а "пасля і самі не спазналі", як прыйшло каханне. "Наталька ў вёсцы між сваімі найпрыгажэйшаю была". Не адзін хлопец ціха ўздыхаў па ёй, зайздросцячы Машэку.
Хлопцу выпала чарга гнаць плыты на Украіну. Вярнуўшыся ў вёску, ён даведаўся, што Наталька жыве ў доме багатага баярына, што дзяўчына "зраклася мілага свайго".
Не меў Машэка такой сілы, каб разваліць сцены замка, дзе быў вораг з яго каханай. 3 дня ў дзень хмурней ён станавіўся, расла ў ім помста.
Дачакаўшыся вясны, Машэка ўцёк у пушчу.
Спачатку дань жыццём плацілі
Яму адны багатыры,
Пасля знаходзілі ў магіле
Спачын і вёсак жыхары. У час аднаго са сваіх "паляванняў" Машэка сустрэў карэту, у якой ехала з каханкам Наталька. Дзяўчына апынулася ў логаве Машэкі. Разбойнік перамяніўся, але Натальку не магло цешыць жыццё ў пушчы. Яна забіла соннага Машэку і паведаміла пра ўсё ў вёску.
Сышлася вёска над Машэкай
<span> Нядаўну бачыці граз</span>