Вулица выводзиць на рынак.Ён застауле.Н..ы вазами з паднятыми угору аглоблями.Шум и тлум стаиць навокал.Игнась глядзиць па бака.Х.. и дзивицца, як многа сабралася людзей.Вунь на возе сядзиць тоусты мужчына.Ён прымайстравау да аглобли вагу - стралу и гандлюе яблыками.
Бацька увесь час трымае у руках лейцы и варочае беднага Гнядога и туды и сюды : гэта каб не зачапицца за чый-небудзь воз.А Гняды так стараецца дастаць канюшыну, або сена з чужога воза нибы не... ну тры дн.i..
Усю дарогу Алеся адольвали неспакойныя думки.Прывыкшы спаць у дарозе, ён заплюшчыу вочы, але яму усё мроилися дрэвы и сон зникау.Колы кацилися пациху, драбины рыпели пагражаючы, нибы вось- вось ра.сс..ыплюцца, и Алесем авалодала такая абыякавасць да усяго навакольнага,што ён нi.. разу н.е. падагнау каня.
Адзинокия дрэвы у палях, нерухомыя и бязгучныя ,н.е.. кивали н..i. адной сваёй галинкай.Ноч насунулася знянацку. Алесь н.е. зауважыу як сцямнела.На захадзе як след ад сонца засталася тольки (жоута-чырвоная паласа и тая увачавидки ра...сплывалася у цемр.ы.
<span>Прыгадау даунину маладосць.Ды якую даунину! Хлопцам будучы таксама на заробки хадзиу,па Расе пл.ыты ганяу,вугаль палиу,лес рыхтавау. Працы перароблена не зличыць. А кольки пражыу? Глупства:только чацвёрты дз.е.сятак скончыуся,а старасць ужо сивизной у галаву ды бараду лезе.</span>
Ва-вёр-ка,доб-рая,гас-па-ды-ня,зи-му,рых-туе,за-па-сы,арэ-хау,жа-лу-доу
1) Сам сябе загубіш, як чужую жонку прыгалубіш.
2) Не кладзіся каля чужой жонкі – адаб’юць пячонкі.
3) Будзь свайму слову гаспадар.
4) Не глядзі, каб скора, а глядзі, каб добра.
Конь сталёвы, аўса не просіць,
А арэ і косіць. (Трактар.)
Ходзіць полем з краю ў край,
Рэжа чорны каравай. (Трактар.)
Што гэта за машына,
Што разам і жне і малоціць.
А ідзе —
ажно зямлю калоціць. (Камбайн.)
Жалезны конь, у жываце агонь,
Есці не просіць, а жне і косіць.
Па полю ўлетку паўзе,
Траву хутка грызе. (Касілка.)
Не крот, а капае,
Лап не мае,
А сеянае з зямлі
Выкідае. (Бульбакапалка.)
Гусь па вуліцы ідзе,
Дзюбай вуліцу грызе. (Экскаватар.)
Гудзе, як пчала, ляціць, як страла,
Крыламі не махае, хто адгадае? (Самалёт.)
Плыве ў прасторы,
Ды не ў моры,
Караблём завецца,
А ля зорак уецца. (Касмічны карабель.)
Па тканаму мору жалезны карабель плыве,
Мора пад ім шуміць, услед высыхае.
Сам жа карабель тады кранецца,
Як да сцяны прыпрэцца. (Электрычны прас.)
Яна на яго злосна бурчэла,
Кідала яго і вярцела.
Яно ж пасля гэтага
Памаладзела. (Пральная машына.)
Мае колы — ды не паравоз,
Мае стужку, але не матрос.
Музыкай частуе ён,
А завуць... (Магнітафон.)
Я не чарапаха — робат,
Але працаваць люблю,
Я не слон, але ў свой хобат
3 дывана ўвесь пыл лаўлю. (Пыласос.)
Праз палі, масты, лясы
Ляцяць словы-галасы.
Дзякуючы правадам
Кажуць тут, а чуюць там. (Тэлефон.)
Пілавінне рассяваю
I ў час працы я спяваю.
Лес заўжды мяне чакае,
Адгадай, хто я такая? (Піла.)
Коўдру, крупы, бохан хлеба –
Я ўмяшчаю ўсё, што трэба.
А сам еду на спіне.
Хто я, ведаеш, ці не? (Рукзак, Заплечнік.)
Б'е яго спартсмен ракеткай,
Ён не крыўдзіцца за гэта.
I ніколі ён не плача:
Ні калі ляжыць ці скача. (Тэнісны мяч.)
Залацісты і карысны,
Вітамінавы, хоць рэзкі,
Горкі густ мае ён.
Калі чысціш - сьлёзы льеш.
(Лук)
У гэтых жоўтых пірамідку
Сотні зерняў апетытных.
(Кукуруза)
агародная краля
У аранжавым сукенка
Стаілася ў шынку,
Толькі каса на грудку.
(Морква)
Варта поп нізкі, на ім сто ризок
(Капуста)
То яна "лядзяш",
Тое чырванню палае,
Але смачная у салаце
Горкая ...
(Радыс)
