Я ведаю, але ня весь тэкст.
Расла некальки стагодзяу таму назад на пагорачку бяроза. Таушчэзная, некальки чалавек не абхапили б яе. Так павялося, што каля бярозы вяскоуцы выпускали пасвицца свиней. За свинями наглядали зауседы малыя дзеци.
Так и у той дзень усе адбывалася. Узыйшло сонца. Вакол пагорка вишчэли свинни. Сядзели ци бегли пастушкм.
Мы на уроке эту часть только писали. Есть где то в спец. книгах для бел яза (7-8) класс.
Першы ўзровень
Дачка, дачкі, дачцэ, дачку, дачкой, дачцэ.
Цётка, цёткі, цётцэ, цётку, цёткай, цётцэ.
Непаседа, непаседы, непаседзе, непаседу, непаседай, непаседзе.
Другі ўзровень
Аб краіне, птушцы, паласе, зброі, сястры, сям'і, легендзе, дарозе, лагчыне, буры, літэратуры, грэчцы, шыпшыне, шчацэ, завеі, пупышцы, красе, фабрыцы, працы, нізіне, вёсцы, цямры, вяршыні, песні, вуліцы, гарэ, душэ, трывозе, сцежцы, рэчцы.
Чацвёрты ўзровень
Сабакай, сувяззю, дэталлю, шынеллю, мазоллю, ценям, гуссю, бандэроллю, палынам, насыпам, подпісам, пылам, запаведдзю, плынню, стэпам, медалям, балям, моладдзю, стылям, рукапісам, россыпам, жывапісам, болям, туфлям, кедам, жырафай, залай, валёнкам, бронню, валяр'янам
<span>азначэнні падкрэслены:
Дзеці дружылі, бавіліся разам, гулялі, як браткі, слухалі <u>Маланніны</u> казкі і не хацелі спакідацца, калі прывязлі ў двор <u>паважнага</u> настаўніка, каб вучыў паніча пісьменству. (М.Гарэцкі "Дзве душы")
</span><span><u>Кожны</u> чалавек, <u>кожны</u> звер, <u>кожная</u> птушка і расліна маюць <u>сваю</u><u>асобную</u> долю-нядолю, <u>свой</u><u>асобны</u>, <u>брыдкі</u> ці <u>добры</u> лёс. (Ц.Гартны "Думкі беларуса")
</span>
<span>Наводдаль за <u>гарбатым</u> пагоркам высіліся <u>закапцелыя</u> коміны, у неба з якіх няспынна плыў дым. (В.Быкаў "Вуціны статак")
</span>
<span>Галілей натрапіў у жыцці <u>сваім</u> на <u>вялікую</u> і <u>цікавую</u> праблему. (М.Зарэцкі "Вязьмо")
</span>
<span>Ён выйшаў з <u>ліфтавога</u> пад’езда, перайшоў у адсек, дзе пачыналіся <u>лесвічныя</u> маршы, і няўцямна спыніўся. (В.Быкаў "Глухі час начы")</span>