Ответ:
Мектептегі оқу іс-әрекетінің құралы ретінде мемлекеттік мерекелер салт-дәстүрлерде көрініс табуы мүмкін. Халық шығармашылығына, оның ішінде ата-бабаларымыздың мерекелеріне деген қызығушылық еліміздегі әлеуметтік жүйенің өзгеруіне байланысты туындады, өйткені көп нәрсе жоғалды. Адамның табиғаты күнделікті өмір мен мерекелердің үйлесімін, еңбек қызметінің нәтижелерін қорытындылау қажеттілігін білдіреді.
Объяснение:
Менің туып өскен жерім - егеменді Қазақстан.Қазақстанның байлығы өте көп және қазынаға бай ел.Біздің еліміздің табиғаты өте сұлу.Биік-биік асқар тау,мөп-мөлдір көлдер,неше түрлі өсімдіктер мен дәрілік қасиеті бар шөптер өседі.Қазақстан жерінде аңдар мен құстар өте көп .Сол жерде біздің ата-бабаларымыз,батырларымыз,ақындарымыз,ғалымдарымыз туып өскен.
Пайда қазбалар Қазақстанның байлығының бірі.Қазақстанда вольфрам,қорғасын,күміс,уран,марганец,алтын,темір,көмір жердің астынан шығарады.
Әдемілеп: әдемі- түбір, -ле- сын есімнен үстеу тудыратын жұрнақ, -п - көсемше
әдемілеп- пысықтауыш
<span>"Шапырашты Наурызбай батыр". Б.Абильдаулы</span>
1. Бала туған кездегі қазақ дәстүрлері мен әдет-ғұрыптары. Баланың отбасында пайда болуы-қуанышты және қызықты оқиға. Осыған бала туған кездегі көптеген қазақтың салт-дәстүрлері байланысты.
2. Қазақ халқының салт-дәстүрлері: балаға 40 күн
Бала 40 күн болғанда, оны ресми түрде туған-туыстарына, жақындарына, достарына ұсынады. Бұл мереке қырқынан шығару баланы деп аталады. Бұл мерзім аяқталғанға дейін бала тым әлсіз және сыртқы ортаның, әсіресе зұлым күштің әсерінен қорғалмаған деп есептеледі. Қырық күн аяқталғанға дейін Жаңа туған нәрестеге тырнақтарды кеспейді және шашты кеспейді, оны бөтен адамдарға көрсетпейді. 40 күн-салыстырмалы мерзім: ұлдар 37-38 — ші күні, ал қыздар 41-ші күні тойлайды. Қазақтар мұндай жағдайда ұлы ержүрек әрі күшті, ал қызы — тыныштықты және домовитамен өседі деп сенеді.
Киндик шеше немесе үлкен жастағы басқа мейірімді әйел нәрестені шомып, таза киім киеді, шашты (ата-анасы оларды қорек ретінде сақтайды) және тырнақтарды (оларды жағады) кеседі.
3. Қазақ халқының ежелгі дәстүріне сәйкес, қырық күн өткеннен кейін балаға ресми түрде есім беріледі. Бұл аға ұрпақтың прерогативасы. Әдетте қызылша мұрагер немесе мұрагер деп аталады. Егер жас ата-аналар балаға өз бетінше ат берсе, онда бұл үлкендерге құрмет көрсетпеу болып саналады, бұл қазақ отбасыларында қолайсыз.
