Самае цудоўнае слова на зямлi — мама. Гэта першае слова, якое вымаўляе чалавек, i гучыць яно на кожнай мове аднолькава прыгожа i пяшчотна.
У маёй мамы вялiкiя, добрыя, блакiтна-шэрыя вочы, у якiх паблiскваюць маленькiя сонечныя агеньчыкi-iскрынкi; тонкiя, чорныя бровы; пяшчотны, ласкавы пагляд; тонкi, гнуткi стан; зграбная постаць.
У мамы самыя добрыя i ласкавыя рукi. Яны ўсё ўмеюць.
Калi дома свята, мама апранае сваю аксамiтную чорную сукенку з маленькiмi блакiтна-белымi пацеркамi. Апранаецца яна звычайна сцiпла, проста, але з густам.
Я вельмi люблю сваю маму. I колькi б мне не было гадоў, я заўсёды буду яе любiць, i нiколi не забуду яе ласку, дабрыню i чуласць.
Чалавек здатны на ўсё.
Заўсёды трэба выкарыстоўваць толькі дзейнасных спосабы.
Жураўлі заўсёды служылі людзям сімвалам тугі па роднаму дому. Рэдкі чалавек, знаходзячыся ўдалечыні ад родных месцаў і пачуўшы тужлівае курлыканье жураўлёў, не марыў вярнуцца да цяпла роднага агменю. Жураўлі - прыгожыя птушкі. Цела ў іх даволі доўгае, шыя таксама доўгая і тонкая, а галава невялікая. Ногі доўгія і вельмі моцныя, крылы вялікія, доўгія і серпападобна-выгнутыя, а дзюба даволі моцны, прамой і некалькі сціснуты з бакоў.
возможно есть ошибки, но я старалась.
Тут рассказуносят по
России початак поэтому он так и называется
В слове крыло нельзя зделать ошибку, поэтому нет проверочного слова.
