Вучаніцы Вольга і Ганна сядзелі восенню на беразе возера пад вольхамі на імху і размаўлялі пра навуку. Іх вочы былі накіраваны на воблака, што праплывала па небу. А вусны абмяркоўвалі, што цяпер праходзяць у іх школах вучні. У школе Вольгі па геаметрыі зараз праходзяць вострыя вуглы, а ў школе Ганны - вывучаюць прамыя. Па геаграфіі Вольга вывучае Мінскую вобласць, а Ганна - Брэсцкую. Па літаратуры абедзве дзяўчынкі вучацца пісаць водгукі, але па розных творах. На біялогіі ў Ганны дзеці праходзяць змей, напрыклад, вужоў, а ў Вольгі - анатомію чалавека: яго вушы, вочы і вусны. Нічога агульнага. Але абедзве дзяўчынкі, хоць і вывучаюць у школе розныя рэчы, пасля школы імкнуцца паступіць у педвучылішча. Вось скончаць яны гэта вучылішча, і будуць вучыць іншых таму, што ведаюць самі. Па-мойму, пахвальная мара.
Сап-рау-дны,кла-дзе,фан-та-зер,раз-ма-леу-вае,зай-здрос-циць
Жэня,Алёша и Янка вярталіся з грыбоў. Сёння яны натрапілі на грыбную мясцінку, набралі поўныя кошыкі баравікоў. Настрой ва ўсіх быў цудоўны. Хлопчыкі весела перагорваліся, хваліліся сваімі лепшымі знаходкамі. Неўзабаве стары бор скончыўся. Хутка павінна была паказацца іх вёска. Сябры прыбавілі кроку.
Жэня, Алёша, Янка, грыбоў- назоўнікі. У наступных сказах Алеша, Жэня,Янка змяняюцца словамі яны, усіх,хлопчыкі,сябры.
аднакаранёвыя словы грыбы-грыбную