Назоўнікі: Женя, Алёша, Яна.
Кручкоў - гэта подлы, карысны, двулікі чалавек. Яго "правасуддзе" вельмі смешнае. Яму няма ніякай справы да справядлівасці. Ён усё робіць толькі для таго, каб набіть сабе кішэні. Праз вобраз Кручкова, аўтар высьмейвае царскі суд і хабарніцтва чыноўнікаў, якія самі ж і парушаюць усе магчымыя законы, ды выносяць абсурдныя прыгаворы.
Цытатная характарыстыка Кручкова:
"Я ж цябе навучу, куды няправых сведкаў садзяць"
"Тут, брат, нам харошае жніво!"
"Я хоць чалавек, як кажаш, судовы, але ўсё зраблю па-хрысціянску ды яшчэ на тваім вяселлі паскачу"
"Харашо! Для вас здзелаю, прыму грэх і ответ на себя"
"Я ж сам шляхціц, вам родны, але што ж рабіць? Служба - не дружба. Законы, міленькія, законы!"<span>
Але, </span>трэба прызнаць, што шляхта заслужыла такі суд. Бо вядуць яны сябе, мякка кажучы, па-дурному. Двое шляхцічаў пасварыліся і пабіліся з-за таго, што адзін абазваў другога мужыком. І пагэтаму не дазвалялі сваім дзецям ажаніцца. Шляхцічы проста не разумелі сапраўдных каштоўнасцей у жыцці, і атрымалі па заслугах.
Дзейник выказник дапауненне азначэнне акаличнасць
На галинцы сядзиць ваверка.у лапках Яна трымае шышку.ваверка рыжага колеру.вочки у яе круглыя и чорныя.хвост у ваверки пушысты.
1. Лес, які амаль не кранула рука чалавека, з двух бакоў падступае да самага насыпу.
2. На балотах, якія асушылі, добра радзіла бульба, шчодра буялі травы.
3. Салома, што ўчарнела зверху, крышылася.
4. Пад Новы год пасярод плошчы ставіцца высокая ёлка, якую багата ўпрыгожваюць.