Question

Пожалуйста, нужен перевод стихотворения Мукагали Макатаева "Өлім сүрейік алмасып"
Жапырақ жүрек жас қайың!
Жанымды айырбастайын.
Сен адам бола бастасаң,
Мен қайың бола бастайын,
Келісесің бе, ақ қайың?

(Көрінер, мүмкін, кімге ерсі)
Өміріңді маған бір берші!
Дүрбелегең мына дүниені,
Адам көзіңмен бір көрші

Қайың боп мен де бағайын,
Орманан орын табайын.
Беймәлім маған өмірге,
Қайың көзімен қарайын.

Сен дағы жерден нәр алдың,
Мен дағы жерден нәр алдым.
Біреуден сен де жаралдың,
Біреуден мен де жаралдым.
Тілің жоқ, жанды қайың -сен,
Айырмашылығым-Адаммын.

Мендегі бары бір жүрек,
Беріпті жүрек саған мың.
Сондықтан ұзақ жасайсың,
Құрдасы келер заманның.

Бар-жоғы менде бір жүрек,
Ол өлсе, мәңгі кеткенім.
Сендегі семсе мың жүрек,
Келгенде жасыл көктемің,
Тірілер қайта дүркіреп.

Жапырақ жүрек жас қайың!
Жанымызды айырбастайық?
Адам болып жүрсең қасқайып,
Қайың боп тұрсам қасқайып,
Тәуекел, айырбастайық!

Өмірге өмір жалғасып,
Анамыз жерге жармасып,
Бірде адам, бірде қайың боп,
Сүрейік өмір алмасып....

Answer 1

Молодая береза с листьями сердце!
Поменяем душу.
Если ты становишься человеком,
Я становлюсь березой,
Ты согласна белая береза?
Показаться может кому-то странным,
Жизнь свою дай мне раз!
Не спокойную на  этот жизнь,
Человеческим взглядом взгляни хоть раз.

Постараюсь быть березой я тоже,
Находя место в лесу.
Не веденной мне жизнью,
Взглядом березы посмотрю.

Ты тоже получаешь от земли,
Я тоже получаю от земли  силу.
Появилась ты тоже от чего то,
Появился я тоже от кого то.
Без языка ты береза, но с душой,
Разница- я Человек.

У меня всего лишь одно сердце,
Тебе дано тысяча.
Поэтому долго живешь ты,
Ровесница будущего времени.


У меня  всего одно сердце,
В случае его смерти, я ухожу на вечность.
Если высохнет в тебе тысяча сердце,
С приходом зеленой весны,
В сплошь выживут заново.


Молодая береза с  листьями сердце,
Поменяемся душами
Став ты человеком если будешь гордо ходить,
А  я березой гордо стоять
Ладно, тогда давай меняться !

Жизнь жизнью продолжаясь,
Матушке земле прижавшись,
Когда человеком, когда березой,
Жить будем так меняясь.