В 4 сказе Як блiшчаць яны ! Я думаю надо поставить кличник .
Я маляваць буду усих папарадку. Вось намалюю я маму спачатку.
Поле льна падобна на блакитныя вочы
<span>Назоўнік – самастойная часціна мовы, якая абазначае
прадметы або асобу прадмета, адказвае на пытанні хто? што?, мае род,
скланенне, змяняецца па ліках
і склонах, у сказе часцей за ўсё бывае дзейнікам ці даданым членам сказа (Мядзведзь, воблака, вераб’і, сшытак, камбайнер, траўка,
ластаўка, суніцы, дзверы, школьнікі,
сям’я, тэрыторыя, баяніст...).</span>
Склоны назоўніка:
<span>Н. каго? чаго?</span>
<span>Р. хто? што?</span>
<span>Д. кім? чым?</span>
<span>В. каго? што?</span>
<span>Т. аб кім? аб чым?</span>
<span>М.
каму? чаму?</span>
1. Што абазначае назоўнік?
2. На якія пытанні ён
адказвае?
3. Калі назоўнік адказвае
на пытанні хто? што?
4. Па чым змяняецца
назоўнік?
5. Якога роду бывае
назоўнік?
6. Як вызначаюць лік
назоўнікаў?
МАРФАЛАГІЧНЫ РАЗБОР
НАЗОЎНІК
1. Часціна мовы.
2. Пачатковая форма (назоўны
склон, адзіночны лік)
3. Лексіка-граматычныя разрады:
Агульны ці ўласны
Адушаўлёны ці неадушаўлёны
Зборны
Рэчыўны
Канкрэтны ці абстрактны
4. Пастаянныя марфалагічныя
прыметы: род, скланенне.
5. Зменныя марфалагічныя прыметы:
форма ліку, склону.
6. Сінтаксічная роля.
<span> </span>
Кляновы ліст - ліст клёна, гарадскі пейзаж - пейзаж горада, сонечная раніца - раніца з сонцам, купалаўскія вершы - вершы Купалы, школьны вечар - вечар у школе, беларуская гісторыя - гісторыя Беларусі, гліняны посуд - посуд з гліны, салаўіная песня - песня салаўя, рачны бераг - бераг ракі, маладзёжная газета - газета для моладзі, бабуліны казкі - казкі бабулі, грыбны суп - суп з грыбоў, архітэктурны помнік - помнік архітэктуры, музычны фестываль - фестываль музыкі
асеннія апенькі, прыгожая сукенка, вячэрні канцэрт, грыбны дождж - замяніць нельга
прым.+наз. - доўгі шлях, вусны пераказ
наз.+наз. - ліст брату, пажаданне бацькам
дзеясл.+наз. - чытаць кнігу, узяць аловак