Вось такія прыказкі пра мову ёсць па-беларуску.
Усяму пачатак – родная мова.
Хто забыў сваіх продкаў — сябе губляе, хто забыў сваю мову — усё згубіў.
Хто пытае, той не блудзіць.
Будзем мове вучыцца, пакуль смерць не лучыцца.
Язык да Кіева давядзе.
Язык у разумнага ў галаве, у дурня — на зубах.
Слова сказаў — сякераю адсек.
Я павинен зрабиць у сераду ,на уроках працы ,шпакоуню для птушак.
Хто любіць трудзіцца, таму без працы не сядзіцца.
Вось на свеце як бывае, хто працуе, той і мае.
Без працы нечага й хлеба шукаць.
Што цяжка здабыта, то будзе доўга жыта.
Приставка: пра.корань: лес .суфикс: к.
Азярцо
азярца
азярцу
азярцо
азярцом
а<span>зярцы
всё по порядку
</span>