Адомсон
Акимушкин
Барудзин
Житков
Киплинг
Куприн
Лондон
Пришвин
Томпсон
Чуковский
Тұлпар далаң, іңкәр далаң айтып жатыр алғысын,
Қабіріне бас игендей тәкаппар тау, қарлы шың.
Күллі қазақ әйелдері толғатса да қанша рет,
Туа алмастан келеді әлі саған ұқсас нар мүсін.
Ұлтымыздың қара күші, дара күші, армысың,
Біз аспаған биіктерден сенің даңқың қарғысын.
Беске толған шағым еді.
Қасқасудың төсінде
Беу, Қажеке, әкемді іздеп келген кезің есімде.
Шетте жүріп мекенінің амандығын сұраған,
Кезеңі еді әкемнің ол көңіл шыңы құлаған.
"Туған жерден мені іздейтін бар екен деп бір адам",
Құзар тауға сүйенгендей сені құшып жылаған.
Сен әкеме жігер беріп, мейіріміңнен от өріп,
"Мына ұлың палуан болсын!" дедің мені көтеріп.
Жә, палуандық қайда маған, нәзік, жұқа кескінмен,
Жел үрлесе құлайтындай қауқарсыз боп өстім мен.
Бұл не тағдыр, сусыз көлдің қоғасындай мәні кем,
Тән қуатын күйттегеннің жығылдым мен бәрінен.
Намысыма қамшы басып, бірақ қарап қалмадым,
Өзің жеңген жарты әлемді мен де біраз шарладым.
Ой қуатын жарқыраттым талай көңіл көгінде,
Бәлкім, мені рухымен палуан болсын дедің бе?
Бір шынары атансам мен сен даңқ қосқан Отанның,
Мүмкін түскен нұры шығар сонда берген батаңның.
Қазақтың бас бұлшық еті, құлагер төс, піл табан,
Қара күште әлі ешкім жоқ сенше биік шырқаған.
Өнерге де өзгелерден жақын ең ғой біртабан,
Рух қашып бара жатыр өзің өскен қырқадан...
Бүгін мені қайта көтер, жарты ғасыр өткен соң,
Қанатсызды мойындамас мінезіңмен бұрқаған.
Сол бір салтын тірі тұрса, тұрар әр кез ұлт аман,
Елімнің бас бұлшық еті, құлагер төс, піл табан...
1.Ох как прекрасна наша осень.2 Куда не глянь везде она.4. Но быстро пролетит она.5. Мы это даже не заметим, как внезапно кончиться она. 6. Но скоро осень к нам вернется снова. 7. И будет радовать опять.
<span>Творчество Блока в литературоведческих кругах принято делить на три фазы (по трем прижизненным томам собраний сочинений). К тому же, у Блока есть одна характерная черта, не свойственная многим другим поэтам - он постоянно растет и эволюционирует. В первом томе преобладает монотема - служение Прекрасной Даме, присущей многим произведениям символизма. Прекрасная Дама или София - символ преображения человечества, преодоления мелочной суетности жизни и воплощение великого в человеке - “богочеловечества”. Здесь ощущается ожидание какого-то свершения, каких-то перемен, словно молодой Блок ждет своего часа, но в то же время чувствуется и некоторая разочарованность в жизни. Тому присущ романтическое отвлеченно-созерцательное настроение.Во втором томе Блок собрал стихи, написанные 1904-1908 гг. Здесь символизм стремится к синтезу с реализмом, он более динамичен, более социально приближен, появляются сюжетность стихов, разнообразие тем, событийность и более зрелая философия. Здесь много внимания уделяется мотивам блудного города, порочных людей. Осмысляется тема Родины, со сложным отношением автора к ней. Во втором томе также помещены циклы, посвященные дурману страсти, всепоглощающей любви к женщине. <span>В заключительном третем томе ярче проявляется синтетическое восприятие мира, двоемирие, дисгармония внутренняя; и внешняя, - в имеющейся действительности. Лирический герой ощущает себя грешником, изменником, опустошенным и растратившим все высокое в себе. Тут же и кстати есть цикл, посвященный осмыслению роли и задач искусства, которая истинна только тогда, когда отражает стихию народа. </span></span>
