Гэтым кароткім вершам Яўгенія Янішчыц змагла данесці да шырокага кола чытачоў вельмі вялікі сэнс. У некалькіх радках захавалася столькі любові да роднай зямлі, што нават і ўявіць сабе цяжка. Яўгенія змагла крануць нашу душу простымі радкамі. Пра мазалі, якія з’яўляюцца ад любові да зямлі, пра тое, што зямля "магутней слабасці і смерці".
Гэты верш чапляе тую часцінку душы сапраўднага беларуса, якая ёсць ў кожнам з нас.
"... вучоны - у акулярах, высоки, сутулы баец Фишар ", усхавляны,з дрыжачымии руками, вузкаплечы баец
1.Чубаты прыгажун.
2. Удод не ладзиць гнязда.
3. Птушаняты цесняцца.
Мая Радзіма — Беларусь. Гэта краіна адна з самых прыгажэйшых у свеце. Беларусь размешчана ў лясной зоне. Лясы займаюць вялікую частку маёй краіны. А колькі ў Беларусі рэк і азёр! Болын за ўсё іх у паўночнай частцы. На поўдні маёй краіны размяшчаюцца балоты. Разнастайны раслінны і жывёльны свет нашай краіны ўражвае сваёй прыгажосцю і непаўторнасцю. У нас жыве птушка, якая з'яўляецца сімвалам Беларусі. Гэта — бусел. Нашу краіну так і называюць «зямля пад белымі крыламі».
Прыгажосць роднай зямлі, непаўторнасць яе прыроды неаднаразова алісваліся нашымі пісьменнікамі: Я.Купалам, Я.Коласам, У.Караткевічам, Н.Гілевічам, Р.Барадуліным і іншымі. У.Караткевіч у вершы «Бацькаўшчына» з гонарам апісвае сваю радзіму, нашу Беларусь. Р.Барадулін у вершы «Ад сівых гадоў...» апявае прыроду нашай краіны, захапляецца яе краявідамі, мовай.
<span> Я вельмі люблю сваю краіну, ганаруся тым, што я — беларус.</span>
<em>Кароль - каралева (жонка караля); каралевіч (сын караля); прынцэса (дачка караля).</em>
<em>Цар - царыца (жонка царя); царэвіч(сын царя); царэўна (дачка царя).</em>
<em>Князь - княгіня (жонка князя); княжыч (сын князя); князёўна(дачка князя). </em>