Мне вельмі хацелася паглядзець душэўны фільм пра праўдзівую жыццёвую гісторыю. Стамілася ад спецэфектаў і гламурных камедый. Дадзены фільм паглядзела па рэкамендацыі сяброў. Сцэнарый для гэтай кінастужкі быў напісаны па рэальнай гісторыі, якая адбылася ў 20-х гадах у Японіі, дзе адзін сабака, пасля раптоўнай смерці свайго гаспадара, чакаў яго на вакзале кожны вечар на працягу 9 гадоў. З першых хвілін фільм захапляе пранікнёнай гульнёй галоўнага героя, ролю якога выконвае Рычард Гір. Мне не падалося, дадзены акцёр рэальна палюбіў Хатико. Столькі любові і пяшчоты было ў яго вачах. Безумоўна, усе сабакі, якія гулялі галоўную сабачую ролю былі таксама вельмі таленавітыя. Мяне ўразіла іх пранікнёная гульня на поўнай самааддачы. Цікава, колькі часу спатрэбілася Рычарду Гиру, каб так прыручыць сабаку. Я шмат чаго вынесла для сябе пасля прагляду гэтай драмы. Як можна пражыць жыццё. Можна стаць вядомым, але не пакінуць шчаслівым ні аднаго чалавека побач з сабой. Можна стаць вельмі багатым і паспяховым, але ў канцы зямнога шляху страціць сэнс у самога жыцця. Ёсць і іншы шлях. Можна стаць проста звычайным чалавекам. Вучыцца рупліва, працаваць натхнёна, знайсці каханага чалавека, стварыць моцную сям"ю, выгадаваць шчаслівых дзяцей і ставіцца да навакольных людзей так, як ты б хацеў, каб яны ставіліся да цябе. Тады ты пражывеш жыццё паўнавартаснае і насычанае. Памрэш хутка і без болю шчаслівым чалавекам, як быццам цябе проста выключылі і забралі ў іншы свет для мадэрнізацыі і новага жыцця. Цябе будуць памятаць і шанаваць, хай толькі родныя людзі і сябры, затое аддадзена і назаўжды. Менавіта такое жыццё і пражыў галоўны герой. Як мне падалося, менавіта таму яго і палюбіў так аддадзена Хатико і аддаў яму ўсё жыццё да апошняй кроплі, у падзяку за выхаванне, цярпенне і любоў.
Васіль Быкаў "Велікоднае яйка"
<span>1. Ганка за шкапам яшчэ спала з малымі дзяўчынкамі, а ён спрытна, аднаруч, накінуў на сябе ватоўку і, не мыючыся, выскачыў на зарослы дзядоўнікам ды крапівой падворак.
</span>2. <span>Хаця ні імшы, ні ўсяночнай тут даўно не было — ад царквы ў мястэчку застаўся хіба аброслы крапівой падмурак; як у трыццаць трэцім сцягнулі крыжы, так і развалілася царква.
3. </span><span>Наперадзе за Тарасавым парканам мільганула і знікла абвязаная цёплай хусткай галава ўдавы Пятрухі — мабыць, кінулася куды хавацца.
4. </span><span>Ужо тыя ў такі дзень былі дома і, не зважаючы на крыкі і стрэлы на вуліцы, увішна маліліся ў прыбранай рушнікамі покуці перад дужа шаноўным абразом святой Марыі — страчалі Вялікадне.
5. </span><span>Іхні атрад разбілі, і карнікі ўсчалі паляванне на партызан, шукалі з сабакамі ў пушчы, лясах і пералесках, у пакінутых жыхарамі вёсках, адрынах, на таках.
6. </span><span>Пастроеныя ў калону па тры жанчыны ледзьве брылі па не надта ўтаптанай, добра прысыпанай снегам дарозе.
7. </span><span>Над бязмежнай снегавой прасторай, ахінутай шэрым сутоннем, вісела светлая палярная ноч.</span>
1) ваенныя навалы
2) надзеи маци
3) параненая душа
4) А,можа кожны треци?
5) "дзеци вы вывучали урок
дзеци вы праспрагали?"
Дословно текст не помню,поэтому кратко:
1) Вучням 6 класса паведамляюць аб змене раскладу .
2) На уроку інфарматыкі дзеці друкавалі тэксты.
3) У нашым горадзе ёсць рэдакцыя, дзе друкуюць часопісы.