Оқушылар- лар көптік жалғау. Ақындар- дар көптік жалғау. Кітаптар- тар көптік жалғау
-Саған ауа-райы қандай? Айнаға қарашы қандай әдемі!
-Қар әдемі болып жылтырап тұр.
-Достарымызды шақырып, қыдыруға қалай қарайсың?
-Бұл ойың жақсы екен.
- үлкен аққала жасаймыз және қар атысып ойнаймыз.
-Жәрайды, жақсы болар еді.
-Тағы шаңғыда ұшуға қалай қарайсың? -Тамаша! ұшпағалы көп болған еді. Тағыда мұзда ұшуға қалай қарайсың?
-Тамаша ой екен
1.Шелек қалпақ басында,
Сәбіз екен танауы
Қыста қардан туатын
Тауып көрші сен осыны.
/Аққала./
2.Қыс болса құрып өрмегін,
Салды небір өрнегін.
/ Қырау./
Қыста ғана болады
Ұстасаң қолың тонады.
/Қар./
...
Мұнар, мұнар, мұнар күн
О, смутные, смутные, мутные дни…
Мрачнея, подернуты тучей они.
Молодые верблюды споткнулись о лед,
Самцы в - холощёных обращены.
Батыры любимые счастьем всегда,
И проблеска счастья теперь лишены.
Верблюды, идущие некогда в паре,
Теперь отвязались и бродят одни.
Вон нежные девы на крупы коней
Закинуты словно добыча войны.
Порублены воины, крики и вой,
Изрезаны вьюки жестокой рукой.
Сундук, что был полон золотом весь,
Валяется ныне, разграблен, пустой.
О, господи, сделай всё сном,
Этот день проклятый стал днем,
Когда умер батыр Исатай,
Когда смутой охвачен стал край.
Когда стрелы летели дождём,
Когда лунь с перебитым крылом
Не смог уж взлететь в небеса.
Когда знамя плеща на ветру,
Свернулось, забыв про игру.
Когда волк, прирученный тобой,
Свой ошейник в пыли потеряв,
Превратился в дворового пса.
Когда в степи нам скакуна,
Как не ищи, уж не сыскать.
Когда поднялся с Аркаулы
Свирепый северный буран,
Не видно стало вдруг ни зги.
Когда услышав издали,
Как рухнул тополь-байтерек,
Возликовали в раз враги.