Question

Перевод, срочно!! Только не с переводчика ^-^ Алты жасар Алтай үлкен болуға асығатын. Тезірек үлкен болсам, ешкім қақпайламай, өз еркіммен жүрсем, апам сеніп жұмыс тапсыратын болса, дүкенге барып, нан әкеле ғой десе, деп асыға арман қылатын. Бала өмір алуан түрлі, таңғажайып қызық қой! "Ылғи бала қалпымда тұрсам, апам сұраған тәттімді беріп аяласа, маңдайымнан шертпесі, еш жаққа жұмсамасқа, ертеден қара кешке дейін ойнасам" Алтай бүгін ертемен тұрды да , қолжуғышқа барып, бетін жуды. Ақ тіс тазалағышымен аппаққып тісін тазалады. Өзінің кіекене ақ шағаланың суреті бар, ақ сүлгісімен таза сүртініп, киініп алды, терезенің алдына барды... Бірақ бұл қылықтарының ас үйде тңғы асты әзірлеп жүрген не апасының, не сақалын алып отырған әкесінің көзіне түспегеніне қапа болды, қатты ренжіді. "Әкем көбінесе үйде болмайды ғой. Адам болып қалғанымды ол қайдан білсін! Мменің ержетіп, ақылым кіріп, үлкен болып, есейіп қалғанымды қүнде қасымда жүрген апам байқамағанынатаңым бар. Мен оған ылғи баламын! Мен оның көзіне әрқашан сарыауыз балапан, сәби көрінем. Кейде асығып, үстіне бірдеңесін іле салып, нанға кетіп бара жатқанын көріп "Апа! Мен боспын ғой, аяғым жеңіл. Жүгіріп барып, наныңда әкеліп бере қояйын", деп өтінем. Бірақ көнбейді. "Сен әлі кішкенесің, баласың, асықпа!" детіні бар ау жанымды күйдіріп...

Answer 1

Шестилетний Алтай очень сильно торопился стать взрослее. Он мечтал:" Вот вырасту поскорее, никто мне не будет указывать что делать, ходил бы куда хотел или мама поручила бы какое дело, например, сходить в магазин за хлебом" . Жизнь ребенка ведь такая интересная и удивительная!! И иногда мальчик думал:" А если бы я навсегда остался маленьким,мама бы покупала мне сладости, какие захочу. Или не давала бы мне никаих поручений, и я бы играл все дни напролет".

Сегодня Алтай проснулся рано,он встал ,прошел к умывальнику и умыл лицо. Почистил свои белые зубы белой зубной щеткой. Вытерся своим маленьким полотенцем, в углу которого была вышита маленькая чайка. Оделся и подошел к окну. И обиделся ,что все его проделанные действия не нашли отклик ни у мамы,которая готовила завтрак, ни у отца, который брился. " Отца ведь дома толком не бывает,откуда он знает ,что я вырос. Но почему то, что я стал умнее и взрослее не замечает мама, которая всегда рядом со мной? Я для нее всего лишь ребенок, кажусь ей желторотым птенчиком. Иногда,когда она накинув какую-то верхнюю одежду, торопится в магазин за хлебом,на мой возглас " мам,я же свободен, давай я быстро сбегаю", отвечает очень зля меня : " Ты еще маленький,не торопись , набегаешься еще" " ,- обиженно подумал мальчик.