✔ Айту – үндемеу;
✔ ақ – қара;
✔ ақылды – ақымақ;
✔ аспан – жер;
✔ аұзын – қысқа;
✔ белгілі – белгісіз;
✔ жеңіл – ауыр;
✔ кең – тар;
✔ кәрі – жас;
✔ қиын – оңай;
✔ қыс – жаз;
✔ ласа – биік,
✔ тәтті – ашты;
✔ ұзын – қысқа;
✔ ұнау-ұнамау;
<span>✔ ыстық – суық. </span>
Садақа, қайырымдылық – бір мағынаны білдіретін, ауыспалы мағыналарда да қолданылатын түсінік. Дінге сенушілер, сенбеушілер, басқа діндегілер яғни әлемдегі барлық тірі адамзат қолданатын құбылыс, саналы ішкі сезім қорытындысы. Әр елдің салты басқа демекші, түрлі елде садақа түрліше таратылғандығы белгілі, бірақ қайырымдылықтың түпкі түйсік соғар мағынасы – жан ләззаты. Сол себепті адамдар қауымы көбіне үрей, қорқыныш сияқты сәттерде, жан толғаныстар, толқулар болып, сабырлылық іздеген кездерде садақаға жүгінеді. Жаңа ғасырда пайыздан табыс көру үшін қайырымдылық істейтін немесе істететін адамзат өкілдері де қалыптасып, жер планетасында бізбен бірге, бақытты күй кешуде. Бірақ жаратылыс бір, жүрек бар болғаннан кейін, кез келген адам жалғыздықта қараңғылыққа үңіліп, үрейленеді, қайырымдылық жасайды.
Жұбанов Құдайберген Қуанұлы(19.12.1899, Ақтөбе облысы, Темір ауданы – 25.2. 1938) – тіл білімі саласындағы алғашқы қазақпрофессоры (1932), түркітанушы,педагог [1].
Алғашқыда Оспан ишанның мешітінен дәріс алып, араб тілін үйренеді. 1918 жылы Електегі екі кластық орыс-қазақ училищесін бітірген. Темір-Орқаш болысының әуелі хатшысы, кейін төрағасы болады. 1920 жылы Орынборқаласындағы “Хусайния” медресесін бітіреді. Араб, парсы, орыс, латын,түрік, жапон, француз, ағылшын,неміс тілдерін меңгереді. 1920 жылы “Ай” атты журнал ұйымдастырып, оның бетінде М.Горькийдің “Сұңқар туралы жыр”, “Дауылпаз туралы жыр”, “Хан мен ұлы”, т.б. шығармаларын қазақ тіліне аударып жариялаған. Ақындық, жазушылық өнерімен де танылып, өлең, пьеса, т.б. жазған. Мысалы, “Мақпал – Сегіз” дастанының желісі бойынша Жұбанов Тілепбергеновпен бірігіп жазған пьесасы Ақтөбедегі кеңес-партия мектебінің, педагог техникум оқушыларының қатысуымен сахнаға шығарылып, қала жұртшылығына көрсетіледі. “Ай” деген өлеңі жоғарыда аталған журналдың беташары ретінде жарияланды. Көпшілік көкейіне тез қонатын сықақ, фельетондары сахнада, сауық кештерінде айтылып жүрсе, кейбіреулері “Еңбекші қазақта” жарияланған. 1925 жылы Жұбановтың режиссерлігімен Ақтөбе қаласында М.Әуезовтің “Еңлік – Кебек” пьесасы қойылады.
Зат пен құбылыстын атын түр-түсін сапалық белгісін амалын танбалаушы негізгі мағыналық бірлік
Ақ сакалды мениң атам,
Кал болсын дейтин батам.
Ешуақытта ренжітпе
Ол жараспайт жигитке
