Ырым дегеніміз өз алдына бір жақсылықтың немесе жаманшылықтың хабаршысы, адамды сақтандыратын белгі іспетті. Сонымен қатар, қазақтарда нені істеуге болмайтыны туралы «тыйым» ұғымымен байланыстағы «ырымдар» да бар (табу). Бүгінде бұл белгі-нышан түріндегі аңыздардың кейбіреуі тарихи тұрғыда ғана қызығу тудырады, бірақ олардың арасында адамдардың өмір сүруіне, рухани және материалдық байлықты жасап, көбейтуіне көмектесетіндері де аз емес. Сонымен қатар, біздің заманымызға дейін жеткен ырым-нанымдардың көпшілігі пұтқа табынушылықтың (тәңіршілдік, шамандық, сопылық, т. б.) іздері де бар. Дегенмен, кейбір ырымдар мен нанымдар Құранның жекелеген сүрелерінде баяндалатыны да рас. «Қазақтар киеге үлкен мән береді. Табиғаттың кейбір апаттарын, отты, кейбір жануарлар мен құстарды, көшпелі тұрмысқа қажет заттарды киелі деп қастерлейді. Осы аталғандарды құрмет тұту, ырым жорасын жасап тұру, адам баласына байлық пен бақыт — құт әкеледі деп түсінеді. Ал, осы кәделерді ұстамау, киелерді құрметтемеу жоқшылыққа душар етеді. Сондай құдіретті күші бар жан-жануарларды киесі бар дейді, ал олардың өзін киелі деп атайды. Жан-жануарлар мен заттардың киесін қадірлемеу киенің қаһарын туғызады. Киенің ашуы, қаһары — кесір деп аталады». Ш.Ш. Уәлиханов былай деп жазады: «Төрт түлік малдың арасындағы ерекше белгілері барлары құтты жануар болып саналады. Мысалы, жалы мен құйрығында ақ қылы бар жылқылар құтты саналып, сатылмайды, ешкімге берілмейді, себебі, сол малмен бірге құт-береке кетеді, ал әртүрлі себептермен беріле қалған жағдайда, сілекейін алады, ол үшін жылқының жалынан қыл жұлып алып, кететін малдың аузына салып сілекейлеп қалтасына салып қояды».
1.Еліктеу сөз- әр түрлі дыбысқа, құбылысқа еліктеуден және олардың бейнесін елестетуден туындаған сөз. Еліктеу сөз тұлғасына қарай: негізгі еліктеу сөз және туынды еліктеу сөз деп бөлінеді. 2. Дефис арқылы жазылатын үстеу: қосарлану арқылы жасалады. Мысалы: жоғары-төмен, әрең-әрең. Ал тіркесу арқылы жазылатын үстеулер: күні бүгін, ала жаздай, таңсәріде
Менін пір тутатын тулғам Қазіргі заманда пір немесе улгі тутатын адамдар өте сирек кездеседі.Біреулер басқа улттын азаматын улгі тутса,кейбіреуі өз елінін азаматын пір тутады.Мен өзіме улы ақын Абай Қунанбаевты улгі тутамын.Абай ақын өте ақылды,мейірімді жəне əділетті.Онын аты тарихта ешқашан өшпейді.Халықты əділеттікке шақырып,адамды ақылға салатын тулға осы Абай.Абайдын өлендері мен қара сөздерін оқып отырған кезде маған мынадай ой келеді Абайдын ақылы шексіз.45 Қара сөздері де иманға шақырып қоймай жақсы іске шақырады.Тарихта қалған көптеген ақын жазушылар бар бірақ жалғыз Абай мен ушін улы ақын болып қалады.
Там рассказывается о шокане валиханове. О его детстве. Однажды он пришел к мальчику родители которого работали у отца шокана. У мальчика были игрушки из войлока, которые он делал сам. Шокан попросил верблюжонка из войлока который ему очень понравился но мальчик а его звали мысык не хотел давать шокану игрушку, пото му что обманув его один мальчик украл его игрушки. Но шокан был не таким. Он сказал что даст мысыку баурсаки и сахар взамен на верблюжонка. Мальчик сказал что будет делать птицу. Через нескольео дней шокан пришел к мысыку за птичкой. Шокан и его семья должны были ехать на кыстау. Увидев что мысык в холодное время года ходит в старых порваных сапогах, шокан дал ему свои новые сапоги. Уезжая шокан пожелал всего хорошего мысыку, а мысык расплакался.
