Атау септик біз
ілік септик біздін
барыс септік бізге
табыс септік бізде
жатыс септік бізді
шыгыс септик бізден
комектес септик бізбен
<span><span>Қыс малыңды бақ, жаз жерінді шап.Зимою пасти скот, летом землю полоть.</span><span>Жер қөңді сүйеді, ат жемді сүйеді.Конь любит овес, а земля — навоз.</span><span>Су аққан жерінен ағады, шөп шыққан жеріне шығады.Вода течет, где всегда текла, трава растет, где всегда росла.</span><span>Жақсы туса — елдің ырысы, жаңбыр жауса — жердің ырысы.Дождь с небес проливается — счастье на землю спускается, хороший человек рождается — счастье народу является.</span><span>Бұлақ болмаса, өзен болмас еді.<span>Если б не источник, засохла бы река.</span></span></span>
Орманға балтасымен келді Мұжық, Аралап ағаш таңдап жүрді кезіп. «Апырмай, аман қалсақ жарар ед», - деп, Жанынан көрген Ағаш тұрды безіп. Мұжыққа бір жас Ағаш айтады сөз: «Құдайдан тілеуші едім келтір деп кез. Мың да бір алғыс саған берер едім, Осы үлкен Ағаштардан құтқарсаң тез. Тынышыма бұлар мені өсірмейді, Тасалап, күннің көзін түсірмейді. Осылар тұрғаннан соң, жер тар болып, Еркінше тамырларым көсілмейді. Менде жоқ бұларға айтар амал енді, Деп тұрмын: «Құтқарушым жаңа келді!» Қоршалап, жан- жағымнан қамап алып, Аслан жібермейді самал желді. Болған соң шамам келмес, өштеспедім, Қиратып, әлім жетсе, кеспес пе едім? Жайқалып жапырағым әлдеқашан, Көркі боп осы араның өспес пе едім?! Бұлайша өтер ме еді өмір текке, Зор пайдам тимес пе еді төңірекке? Көлеңкем кең даланың көбін жауып, Таласып тұрмас па еді төбем көкке?!» Ағаштың сөзін Мұжық қабыл алды, Қиратып, бәріне де ойран салды. Кесіліп Ағаш біткен жан- жағында, Сорайып манағы Ағаш жалғыз қалды. Қираған ағаштарға қарап тұрып, Қуанды мұқатқандай жауын қырып. Біреудің бағы бастан көшерінде, Қас болар жақынымен, Құдай ұрып. Айрылып жан-жағында панасынан, Қорқады өтсе дағы құйын жүріп. Ұрынып жаз ыстыққа, қыс суыққа, Біресе бұршақ соғып, болды құрып! Ол қанша пайда тапты жалғыз тұрып, Өзгенің әлек етіп бәрін қырып? Ағашта қурап тұрған әл болсын ба, Кетіп ед дауыл соғып, қалды сынып. Сонда оған сынып жатқан Жылан келді: «Өзіңе бөле тілеп алдың, - деді. - Қорғаушы жаныңдағы ағаштардың Кінәсіз бәріне ылаң салдың, - деді. - Панаңды күннен, желден қорғап тұрған Қырғызып, өзің жалғыз қалдың, - деді. - Алланың арам пейіл сүймес құлы, Отыңа өзің жаққан жандың», - деді. Жігіттер, жақыныңмен болмаңдар қас, Қас болған жақынымен ақырда оңбас. Ағайын бірі - пана, бірі - қару, Кісіге жеке-саяқ бақыт қонбас. Кей ақымақ әлек етер жақындарын, Аямай жұмсап күш пен ақылдарын. Жау түгіл, иттен бойын қорғай алмай, Қаптырар ақырында тақымдарын.
1)нын(мягкое),тын(мягкое),тын, дын(мягкое),нын, дын
2)все слова с окончаниями Ілік септік (-ның, - нің, -дың, -дің, -тың, -тің)
3)бул мектеп Жанардын.Дос Даниярдын алтыншы сыныпта окийды.Даптер окушынын устелде жатыр.Тус кылемнын жарык. Доп Каримнын улкен. Болме Алиянын таза. Кыз эпкенын диванда уйыктау. Мектеп кытапханасы ашык. Телезе кабинеттын улкен. Тус тактанын кара.