Брэсцкая крэпасць - адно з тых мясцін, якое варта наведаць у Беларусі, і самая буйная славутая турыстычная мясціна ў горадзе Брэсце.
<span>Пасля вайны крэпасць не была поўнасцю адноўлена. На яе тэрыторыі для ўвекавечання подзвігу абаронцаў у 1969–71 гг. створаны мемарыяльны комплекс. </span>
Архітэктурна-скульптурны ансамбль мемарыяла ўключае ў
сябе галоўны манумент "Мужнасць", штык-абеліск, скульптурную кампазіцыю
"Смага", плошчу Цырыманіялаў, 3 рады мемарыяльных пліт з пахаваннямі
загінуўшых, руіны і ўцалелыя збудаванні крэпасці, музей. <span>Мемарыял пачынаецца з манументальнага галоўнага ўваходу ў выглядзе вялізнай зоркі, прарэзанай у бетонным блоку. Тут гучыць песня А.Аляксандрава "Свяшчэнная вайна" і ўрадавае паведамленне аб нападзе на Савецкі Саюз войскаў нямецка-фашысцкай Германіі.</span><span>Кампазіцыйны цэнтр ансамбля – манумент "Мужнасць", пагрудная скульптура воіна вышынёй 33,5 м, на адваротным баку якой размешчаны рэльефныя кампазіцыі, якія расказваюць пра асобныя эпізоды гераічнай абароны крэпасці.</span><span>100-метровы абеліск "Штык" відаць з
любога месца крэпасці і звязаны з асноўным манументам "Мужнасць" 3
радамі надмагільных пліт. Вядомы імёны толькі 216 з 850 пахаваных тут
абаронцаў крэпасці. </span><span>Скульптурная кампазіцыя"Смага"
- фігура савецкага салдата, які, абапіраючыся на аўтамат, з апошніх сіл
спрабуе дацягнуцца да ракі і зачэрпнуць каскай вады. Помнік прысвечаны
мужнасці абаронцаў крэпасці, якія без ежы і піцця на працягу многіх дзён
трымалі абарону.</span><span>Асноўная частка мемарыяла - плошча Цырыманіялаў, дзе праходзяць масавыя ўрачыстасці.</span><span>Перад руінамі былога інжынернага ўпраўлення гарыць Вечны агонь.</span>
У вячэрні час на тэрыторыі крэпасці ўключаецца дэкаратыўная падсветка
Ответ:
Калі я летам жыў у бабулі, здарыўся адзін цікавы выпадак. У бабулі быў прыгожы чорны кот Мурчик. Ён быў вельмі разумны, але меў незалежны характар. Ён свабодна гуляў па акрузе, наводзячы жах на суседскіх катоў і нават іх гаспадароў. Калі яго бралі на рукі, ён адразу вырываўся і мог падрапаць.
І вось аднойчы Мурчик знік. Раней ён часам знікаў на ноч, самае большае на суткі. А тут не з'яўляўся дома тыдзень. Усе засмуціліся, бабуля баялася, што з катом што-то здарылася. Яна хадзіла па вуліцах, пыталася ў суседзяў, але Мурчика ніхто не бачыў.
І вось як-то мы з бабуляй праходзім міма аднаго дома, а там каля брамкі сядзіць чорны кот, вельмі падобны на Мурчика. Мы спыніліся, а ён хутка падбег і пачаў церціся аб ногі. Гэта быў Мурчик. А аказалася, што гаспадары гэтага дома з'язджалі на некалькі дзён і выпадкова пакінулі фортку адкрытай. Мурчик залез ўнутр, таму што адтуль пахла рыбай. Суседзі сушылі яе ў кухні на акне. І Мурчик ў іх адсутнасць ласаваўся рыбкай. А калі суседзі вярнуліся і заўважылі, хутка вылез у і збег.
Нам з бабуляй было вельмі сорамна за Мурчика, калі суседзі распавядалі гэты пацешны выпадак. Але яны не моцна раззлаваліся, таму што самі забыліся зачыніць фортку. Мы ўсе пасмяяліся, але потым бачылі, што Мурчик часта наведваўся да іх у двор і падоўгу сядзеў, сочачы вачыма за фортачкай, на якую суседзі павесілі ахоўную сетку.
Объяснение:
Я вучуся ў адной са школ Харкава. Яна знаходзіцца на ўскраіне горада, і таму з вокнаў бачны невялікі лес. Вакол школы растуць вялікія старыя клёны. Кожны раз, калі надыходзіць восень, дарога ў школу засыпаная вялікімі яркімі лісцем.
Таму што у слове уляцець я першы склад перад нацискам, а у слове вылецець други склад перад нацискам.