Казахские национальные игры занимали большую и важную роль в жизни казахского народа. Они, как известно, поднимали настроение, развивали силу, ловкость и выдержку. Чаще всего такие игры имели состязательный характер.
Кокпар. В данной игре участие принимают две группы всадников. На расстоянии 50-60 шагов от соревнующихся бросалась туша козленка (кокпар). У того, кто первый поднимет тушу с земли, другие джигиты должны были ее забрать. Так начиналась схватка между игроками, которая могла продолжаться до самого вечера. Когда в кокпар играют две группы, выигрывает та группа, игрок которой первым достигнет финиша. В этом состязании джигиты демонстрировали ловкость, силу, меткость, умение держаться в седле.
Ақ сүйек – Белая кость. Ак суйек обычно играют летом в светлые ночи, при яркой луне. Участие в игре принимают как молодые джигиты и девушки, так и дети. Суть игры заключалась в том, чтобы найти кость крупного скота. Участники игры делятся на 2 группы. Ведущий бросает кость, за которой внимательно должны были следить игроки. Когда раздается команда «Ищите!», все бросаются искать. Нашедший ее игрок, громко объявляет: Я нашел! - и бежит в сторону старта. Другие же игроки пытаются его догнать. В итоге побеждает та команда, которая с костью доходит до старта.
Казахские национальные игры тесно связаны с искусством народа, прежде всего это традиция и наследие народа. Именно здесь были замечены и выделены много способных и талантливых людей.
сойдет?
Неологизм дегеніміз – тілде қоғамның және түсініктердің дамуына байланысты пайда болған жана сөздер жиынтығы. Осы неологизмдердіаудару технологиясы аударма тәжірибесінде өте маңызды мәселе болып табылады. Кейде белгілі бір сөздерді неологизмдер қатарына жатқызу уақыт талабына, қоғамның, ғылымның, техниканың және де әрине тілдің дамуына байланысты болады. Мысалы 100 жыл бұрын неологизмдер деп саналған самолет – ұшақ, летчик – ұшқыш сөздері және 50 жыл бұрын неологизм атанған телеведение – теледидар сөзі қазіргі таңда неологизмдер емес.
Мен әрдайым доппен түрлі ойындарды жақсы көрдім. Мектепте бізді көптеген ойындарға үйретіп, ережелер мен стратегияларды айтты. Мен ұзақ ойланбадым және волейбол - бұл ең қызықты ойындардың бірі екенін бірден түсіндім.
Маған ойынға екі команда қатысатыны ұнайды. Бірақ, мысалы, футболдан ерекше айырмашылық-команда бір тұтас ойын ретінде ойнайды. Мұнда мұндай үлкен алаң жоқ, сондықтан команда ойыншылары кез келген уақытта сені қолдай алады.
Бұл ойынның тағы бір плюс-бұл ереже. Барлығы өте қарапайым және түсінікті, ұзақ уақыт қажет емес. Екі команда, есеп бойынша ойын, негізгі міндет-қарсыластарға гол соғу. Өріске өту кезінде ешқандай қиындық жоқ. Волейболда тұрақты рөлдер мен міндеттер жоқ. Команданың әр ойыншысы алаңның әр түрлі аймақтарында: тордың астында, ортасында және беруші орнында тұра алады.
Мен бұл ойынды жақсы көремін. Ойын кезінде алаңдамауға уақыт жоқ, сен әрдайым допқа және қарсыласыңыздың іс-әрекетіне бағытталасың. Сен әр соққыны қадағалай аласың, қарсыластың тактикасын бақылай аласың. Бұл ойында қарсылас стратегиясын түсіну маңызды, оның күшті және әлсіз орындары.
Бұл ойын үлкен күш салуды талап етпейтіндігіне қарамастан, сіздің денеңнің барлық бұлшық еттері әлі де күшеюде. Волейбол ойыны дене бұлшық етінің көп бөлігін дамытады. Әрине, бірінші кезекте қолдар. Олар әрдайым шиеленісте, қарсыластың соққысын қабылдауға дайын. Бірақ аяқтар да ойынға қатысады,өйткені секіру өте жиі.
Анна азык-тулык дукенине барды.Ол дукеннен нан сатып алды.Алибек дукеннен алма сатып алды.Инисы алманы жаксы кореди.Анасы иримшишик сатып алды.Иниси сут ишеди.Сен иримшикти жаксы коресинбе?
Ия мен иримшикти жаксы коремин.