Мен бұл адамдардың ортасынан кетуім керек, не болмаса барша жанға тынышсыз болатын зұлымдықты қоюым керек екен ғой.
Сені не әкең келіп алып кетер, не нағашың жеткізіп салар.
Я болар жеріңді айт, я бізге килікпей тыныш жүр.
Бүгін киноға не мен барамын, не сен барасың.
Батаны не жасы үлкен адам береді, не құрметті кісі береді.
Жаңбыр бiресе жауды, бiресе басылды.
Сен тамақ дайындайсың ба, әлде үйдi жинайсың ба?
Жомарт Атымтай — Шығыстың көптеген халықтары фольклорында кездесетін кейіпкер, өзінің қайырымдылығы мен жомарттығына сай аты жайылған, халық жадында құрметпен әспеттелетін адам.
6 ғ-да өмір сүрген деген жорамал бар. Түп-төркіні Тай тайпасының ақыны Хатим ибн Абдаллахқа (Хатим-Тай) саяды. Атымтай Жомарт туралы шығармалар ерте кезден белгілі. Олар сюжеттік, жанрлық сипатына қарай үш топқа бөлінеді:
<h2><u><em>
1-топтағы шығармалар хикаяттық сипатта баяндалады. Онда Атымтай Жомарттың өмірі әңгімеленеді, оның жомарт болу себептері баяндалады.
</em></u></h2><h2><u><em>
</em></u></h2><h2><u><em>
2-топтағы шығармалар — таза қиял-ғажайып ертегілері. Олардың сюжеті бір-бірімен үндес. Мұнда Атымтай Жомарт — асқан бай, таусылмас қазынаның иесі. Оның жомарт болуы осыдан.
</em></u></h2><h2><u><em>
</em></u></h2><h2><u><em>
3-топтағы шығармалар — тұрмыс-салт ертегілері. Бұларда Атымтай Жомарт — келген қонаққа берер асы жоқ, тақыр кедей. Сонда да жомарт болып бейнеленеді. Адамға деген қайырымдылық, сүйіспеншілік — оның ең басты қасиеті екені ашыла түседі. Атымтай Жомарт туралы аңыз-ертегілер негізінен “Мың бір түннен” бастау алады. Қазақ тіліне аударылып, бірнеше мәрте басылған “Мың бір түн” оқиғалары қазақ оқырмандары арасына кеңінен тараған.[1]
</em></u></h2>
1)Ата ағама алмурт апельсин алды
2)Ағам алмурт апельсин алма алды
3)Аниса алма айран аканос алды
4)Апам аталға айран алма алмаған
Жаман атка жал битсе
жанына торсык байлатпас
жаман адамга мал бітсе
жанына қоңсы жайлатпас