I. "Няхай той час, што згінуць мусіў... Хоць толькі ў песні ажыве." II. "Над быстрым Днепрам, дзе сягоння Стаяць Магілева муры, Драмала пушча ў сотні гоняў..." III. "<span>Асілкаў шмат было на свеце, </span> Быў шмат дужэйшы наш народ. Дзіцём нясці ўжо мог калоду, Якой трох сталых - не маглі." IV. "Пасля і самі не спазналі, Як палюбіліся яны." V. "Ані спакою, ні прыстання Не меў ён з гэтаю бядой." VI. "О, шмат прыгожанькіх дзяўчатаў Старонцы нашай Бог прыдбаў!" VII. "І наш Машэка, у жальбе Па ненаглядненькай дзяўчыне, Паплыў з плытамі ў край чужы..." VIII. "Аджыць агнём яе вачэй, Бо гэткіх вочак на ўсім свеце Ён не сустрэў ані ў аднэй." IX. "Але не скрыці ад нікога Нам крыўды цэлай грамады!" X. "Як грозны быў, дык стаў ліслівы, Пачаў к дзяўчыне падсядаць..." XI. "Сама к бядзе пайшла сваей, Звязаўшы дружбай сябе з ямай..." XII. "Расла ў ім помста, як змяя, - І сам, як гадзіна, ў ёй віўся, Ў жыцці не бачачы пуцця." XIII. "Крыві б пусціў, здаецца, рэкі І ў іх бы з крыўдай сваёй лёг." XIV. "Крывавы суд тварыў, караў; Абезгалоўлены ахвяры З сабою ў пушчы забіраў." XV. "І дзіва дзіў: рука самлела, Слязамі вочы залілісь... Наталька тут яго сядзела..." XVI. "Ў яе ўтануў даўнейшай ласцы, Ёй пакарыўся без баю." XVII. "Зрабіць надумала сваё - За кроў пралітую крывёю Яму яго забраць жыццё." XVIII. "Прынесла добрыя ўсім весці, Што ўжо разбойніка няма; Яе віталі добрай чэсцю..." XIX. "Знаць, што вялікую меў сілу, «Магілай Льва» народ назваў." <span>XX</span>. "І горад вырас, як з зямлі, Яго Магілевам назвалі, Бо йнакш прыдумаць не маглі."
1. «Нам продкаў кемнасць захавала Шмат весцяў дзіўных...» 2. «Асілкам гэтакім ад роду Машэка быў...» 3. «На воку дзеўку меў, Натальку...» 4. «I наш Машэка, у жальбе Па ненаглядненькай дзяўчыне, Паплыў з плытамі ў край чужы...» 5. «Баярын тамка жыў багаты, Яшчэ лятамі малады...» 6. «Сама к бядзе пайшла сваёй...» 7. «Засела так яна [помста] ў Машэкі...». 8. «Крывавы суд тварыў, караў...» 9. «Чуць толькі ўгледзеў у калясцы Машэка любую сваю,— У яе ўтануў даўнейшай ласцы...» 10. «У думках думала няўпынна, Як ёй разбойніка згубіць...» 11. «Так страшны той разбойнік згінуў...» 12. «Яго высокую магілу... «Магілай Льва» народ назваў». 13. «I горад вырас, як з зямлі, Яго Магілевам назвалі...»
Что такое дружба? Дружба-это одно из самых лучших времён жизни человека. Человек должен дорожить дружбой,уважать друга,прийти в нужную секунду на помощь и конечно же любить его.Пока человек больше общается,он высказывает своё мнение,и учитывает мнение друга.Поэтому дружите так,чтобы друзья думали о вас только самое лучшее. Т.к"Друг познается в беде"!
Как любой жанр фольклора, сказка хранит черты индивидуального творчества, а вместе с тем является результатом коллективного творчества народа, пронесшего сказку сквозь века. ... В сказках народов мира отражаются общие темы, сюжеты, образы, стилистические, композиционные приемы.