У аўтобусе было душна і вельмі цесна. Яго заціснулі з усіх бакоў, і ён ужо сто разоў пашкадаваў аб тым, што вырашыў паехаць на чарговы прыём да ўрача ранняй раніцай. Ён ехаў і думаў пра тое, што зусім, здавалася б, нядаўна, а на самай справе семдзесят гадоў таму назад, ён ездзіў на аўтобусе ў школу. А потым пачалася вайна. Ён не любіў успамінаць тое, што ён перажыў там, навошта варушыць мінулае. Але кожны год дваццаць другога чэрвеня ён замыкаўся ў сваёй кватэры, не адказваў на званкі і нікуды не хадзіў. Ён успамінаў тых, хто сышоў з ім добраахвотнікам на фронт і не вярнуўся. Вайна была для яго і асабістай трагедыяй: падчас баёў пад Масквой і Сталінградам загінулі яго бацька і старэйшы брат.
Во ещё одна
Ехала я як то з школы на трамваі. Ззаду сядзела нейкая матуля з 9-11 гадовым дзіцем на руках. І вось гэты «маляня» увесь час мяне тыкаў нагой у брудных чаравіках па белым штанах (адмыслова, спадабалася я яму, напэўна), на што я звярнулася да яго матулі з просьбай яго суняць.
Яна мне сказала, што ЯНЫ выхоўваюць дзіцяці па сістэме нейкага «Эйху..зера», гэта калі дзіцяці ўсё дазваляюць і няма чаго не зрабіла А потым ззаду падышоў хлопец, ледзь мяне старэй. Дастаў з рота жуйку, наляпіў прама на лоб матулі і сказаў: «Мяне таксама па гэтай сістэме выхоўвалі», - падміргнуў мне і выйшаў на наступным прыпынку.
Объяснение:
Вот, как то так
Народная(канчатак -ая) памяць(нулявы канчатак) адважных (канчатак - ых) ворагi( канчатак -i) волю( канчатак -ю) манумент (нулявы канчатак) брэсцкай ( канчатак -ай) крэпасцi (канчатак -i) помнiк (нулявы канчатак) вялiкай (канчатак -ай) любiмай (каанчатак -ай) зямлi (канчатак i)
Аднойчы я ішоў са школы і ўбачыў маленькага шчанятка. Ён выглядаў бездапаможным і замерзлым, быў вельмі галодным і брудны. Мне яго стала шкада. Я падабраў гэтага малога і панёс дадому. Калі я прыйшоў дадому першым жа справай адразу спытаў у бацькоў, ці можна мне ўзяць яго ў нашу сям'ю. Яны з забеспячэннем пагадзіліся, але што б за ім добра даглядаў. І я хутка пабег яго карміць, памыў яго, і назваў Тузікам. Тузіку спадабалася як я яго назваў. Тузік радасна цяўкнуў адказ на яго мянушку і заматляў хвастом. Калі Тузік падрос мне можна было яго выгульваць я кожны дзень выводзіў яго гуляць. Мы з Тузікаў сталі самымі вернымі і лепшымі сябрамі.
Даник был мальчикам с бедной семьи. Он был сиротой. Многие его не любил, так как он был не богатым, и обижали его. Но потом он начал защищаться чего бы это ему не стоило. В школе он был очень умным и способным мальчиком. Он мог хорошо учился и хотел этого, но нехватало денег чтобы отправить его в следущий класс. Очень душевный и чувственный мальчик. На уроках вечно думал о чем то своем. Не показывал своей обиды. Оченьхорошо знал родную мову..
