Нияки .
Так как зябряня ясно мае, тем более все есть правило
<span /><span>Зіма - чароўны час года. Мне падабаецца, калі на вуліцы ясная марознае надвор'е і падае снег. На вокнах з'яўляюцца мудрагелістыя малюнкі. Калі ўсе вакол становіцца белым, здаецца, што ты трапіў у зімовую казку. Узімку можна катацца на санках, лыжах, гуляць у снежкі і ляпіць снегавікоў.
Калі зімой на вуліцы моцны мароз, то спачатку нават не хочацца выходзіць з дому. Аднак калі ідзеш па заснежанай вуліцы, а снег пад нагамі весела рыпае, на сэрцы становіцца так радасна! Галоўнае ў такое надвор'е - не стаяць доўга на адным месцы. Калі рухаешся - ходзіш, бегаеш, катаешся на санках - змерзнуць немагчыма!
У студзені мы адзначаем самыя цікавыя святы - Новы год і Каляды. У гэты час збіраюцца ўсе блізкія і сябры, а мама рыхтуе смачныя стравы. Мне падабаецца, калі падчас зімовых святаў у вокнах ўсіх кватэр міргаюць рознакаляровыя лямпачкі. Самае прыемнае ў навагодніх святах - дарыць і атрымліваць падарункі. Раней я верыў, што іх прыносіць Дзед Мароз, і пісаў яму лісты. Аднак і атрымліваць падарункі ад бацькоў вельмі цікава!
Зіма дорыць нам шмат прыгажосці і весялосці. Нягледзячы на халады, можна праводзіць час з карысцю для здароўя, а таксама больш увагі надаць сваім блізкім людзям. А, акрамя таго, варта памятаць, што зіма не вечная і хутка прыйдзе цёплая, пяшчотная вясна<span>.
Перевод на русский:
Зима - волшебное время года. Мне нравится, когда на улице ясная морозная погода и падает снег. На окнах появляются причудливые рисунки. Когда все вокруг становится белым, кажется, что ты попал в зимнюю сказку. Зимой можно кататься на санках, лыжах, играть в снежки и лепить снеговиков.
Когда зимой на улице сильный мороз, то сначала даже не хочется выходить из дома. Однако когда идешь по заснеженной улице, а снег под ногами весело скрипит, на сердце становится так радостно! Главное в такую погоду - не стоять долго на одном месте. Когда двигаешься - ходишь, бегаешь, катаешься на санках - замерзнуть невозможно!
В январе мы отмечаем самые интересные праздники - Новый год и Рождество. В это время собираются все близкие и друзья, а мама готовит вкусные блюда. Мне нравится, когда во время зимних праздников в окнах всех квартир мигают разноцветные лампочки. Самое приятное в новогодних праздниках - дарить и получать подарки. Раньше я верил, что их приносит Дед Мороз, и писал ему письма. Однако и получать подарки от родителей очень интересно!
Зима дарит нам много красоты и веселья. Несмотря на холода, можно проводить время с пользой для здоровья, а также больше внимания уделить своим близким людям. А, кроме того, стоит помнить, что зима не вечна и скоро придет теплая, нежная весна.
</span></span>
<span>Драма "Раскіданае гняздо" напісана Я. Купалам у 1913 г. на аснове фактаў з сям'і дзеда Ануфрыя, у якога князь Радзівіл адабраў зямлю і хату. Асэнсоўваючы сямейную трагедыю як агульнанародную, Я. Купала паказаў у творы цяжкі шлях беларускага сялянства ў пошуках страчанай бацькаўшчыны, зямлі і волі. Галоўны герой драмы — Сымон, старэйшы сын Зяблікаў. Гэта свабодалюбівы, непакорны, моцны духам чалавек. Ён здольны абараніць сваю чалавечую годнасць, заступіцца за іншых. "Свайго ў крыўду не папушчу, хоць бы там свет дагары нагамі перакуліўся", — гаворыць ён. Зоська і Незнаёмы параўноўваюць яго з вольнай птушкай, магутным арлом: "Птушкаю-арлом быць бы табе і лётаць па паднябессі, як лётае вецер гэты вольны!". Вобраз Сымона пададзены ў развіцці. Спачатку ён, як і яго бацька, спадзяецца на справядлівасць суда і законаў. Упэўнены ў сваёй праваце, ён, калі дваровыя людзі заворваюць пасевы, з сякераю ў руках бароніць сваю зямлю. Як чалавек рашучы, настойлівы і ўпарты, Сымон хоча дабіцца праўды ўласнымі сіламі. На бацькавай магіле ён дае клятву "жывым не сысці з гэтага месца, з гэтага разграбленага гнязда,... хай б'юць, рэжуць, катуюць". На прапанову маці скарыцца, пайсці да паніча на службу Сымон рашуча адказвае: "Пакарыцца?.. Гэта, мамачка, значыць: прадаць, утапіць сябе, цябе, нас усіх у няволю ім на векі вечныя — запрасіцца ў вечнае рабства, з якога выхаду ніколі не знойдзем ні мы, ні тыя, што пасля нас рабства ў спадчыну атрымаюць". Прымірыцца з панічом для Сымона— гэта здрадніцтва, адступніцтва. Становіцца зразумелым, чаму герой так строга асуджае Зосю, якая свядома пайшла на сувязь з панічом і аддала сябе на "загубу, на глум вечны". Шлях да актыўнай і дзейснай барацьбы Сымон адшукаў не адразу. Пераканаўшыся ў марнасці намаганняў сваімі сіламі дабіцца справядлівасці, Сымон пачынае задумвацца над сэнсам бацькавых слоў, што "трэба розумам ваяваць, а не тапаром". Пад уплывам перажытага (смерці бацькі, страты зямлі і хаты, ганьбы Зоські), а таксама агітацыі Незнаёмага погляды галоўнага героя драмы на шляхі вызвалення з няволі мяняюцца: "I я розумам буду ваяваць і другіх вучыць да гэтае вайны. Годзе крыўды, годзе няпраўды!" Разам з Незнаёмым ён ідзе "на вялікі сход! Па Бацькаўшчыну!" На гэтым сходзе, па словах Незнаёмага, будзе вырашацца пытанне аб тым, як выгнаць з роднай зямлі страшнага смока-упыра, як далей змагацца за поўнае вызваленне. Такім чынам, на прыкладзе Сымона Я. Купала паказаў працэс абуджэння нацыянальнай свядомасці беларускіх сялян, пошукі імі шляхоў да вызвалення. Адшукаць страчаную бацькаўшчыну, вырвацца з-пад прыгнёту і ўціску, здабыць зямлю і волю можна толькі шляхам барацьбы, змагання — такая асноўная думка твора.</span>
Мульцик 80 гадоў перажыў тры вайны.два разы параніла і тры кантузіла.Ен за вайну пахараніў двух дзяцей ,пярун хату паліў жонка памерла а сын апошні гадоў як 5 ўжо не піша!
