Мама, я хачу ў цябе сёе-тое спытаць ...
- ну, давай пытайся!
- толькі не кажы адразу "Не". Падумай.
- добра. я слухаю.
- хачу папрасіць цябе, каб мой сябар Воўчык пажыў у нас усё лета ...
- Гэта яшчэ нашто?
- ну, проста нам будзе разам весялей.
- табе самому летам сумна?
- Не. Але ўдваіх мы можам на рыбалку схадзіць, у лес за грибами- ягадамі, дапамагаць табе будзем.
- а яго бацькі яму дазволілі?
- мы: яшчэ не ведаем. Ён таксама сёння з імі пагаворыць ты мне абяцаў за лета англійская мова падвучыць<span>- вось мы разам і падвучыць. Разам весялей і лягчэй
- ну нават не ведаю.
- ну матуля, ну калі ласка, мы будзем сябе добра паводзіць і слухацца. Я абяцаю!
- і дапамагаць ?. .
- так, і дапамагаць будзем
- Ну добра. Скажы, хай прыязджае!
- дзякуй! Ты ў мяне самая добрая мама на свеце!
- Глядзі! Я запомніла ўсё, што ты абяцаў!
- Так-так, дамовіліся!</span>
Настоящий друг не будет никогда тебе вредить (так сказать). Может быть вы с ним редко видитесь, но и вы может помочь, что ли бо подсказать. Так же не хочу пропустить то что настоящему другу вы будите всегда верить. Если какого либо друга вы считаете как брата (ну понятно в каком смысле), то скорее всего он НАСТОЯЩИЙ друг.
Клас ( вучнi i памяшканне)
Каса (дзявочая каса i касiць)
Месяц (на небе i каляндарны месяц верасень, люты)
Барабан (музычны iнструмент i барабан у машыне)
Зуб ( зуб у чалавека i ў пiлы)
Лiст ( папяровы лiст i дубовы лiст)
Радзіма... Як шмат для мяне ў гэтым слове. Для мяне радзіма — гэта Мінск, людзі, рэкі, лясы Беларусі. Яе ціхае абаянне праяўляецца паступова — у мяккіх пераліўках ранішняга неба над размытай лініяй гарызонту, у зеляніне прывольных палёў, у падбадзёрлівым водары сасновага бору, у сумным крыку жураўлёў. <span>Асноўная адметная асаблівасць беларускага народа — здольнасць з разуменнем ставіцца да чужых меркаванняў. Я люблю сваю краіну за яе цудоўную прыроду, культуру, мяккасць фарбаў. Я жыву ў Беларус</span>і і ганаруся гэтым!
