Должно быть, сосна (уже были такие вопросы, поищи)
Ответ:
Прыроды - дзіўная і ўнікальная. Гэта можна ўбачыць у любым парку, двары або нават лесе. Нават у любую пару года пиирода выдатная, зімой яна пакрываецца белым, пухнатым і халодным снегам. Вясной яна стаёт зелянейшая і ўсё просыпаються з зімовы спячкі. Улетку ўсё расліны, дрэвы жывуць і дыхаюць. Увосень яна прыходзіць ў аранжавым сукенка з адценнямі барвовага. Мы людзі таксама створаны з дапамогай прыроды, але на жаль мы не навучыліся паважаць і дзякаваць прыроду за тое што існуем. Нягледзячы на гэта, прырода цудоўная рэч, выдатнае слова якое павінен ведаць кожны чалавек на Зямлі.
1. Чырвоныя, жоўтыя, аранжавыя кветкі распусціліся паўсюдна.
2. Паўсюль: на асфальце, на лаўках і на клумбах - ляжала рознакаляровыя лісце.
3. Ці сёння, ці заўтра я пайду ў паліклініку.
4. Шафы, сталы, крэслы - уся мэбля ў пакоі была антыкварнай.
5. І бактэрыі, і вірусы, і грыбкі могуць стаць прычынай захворванняў.
Восеньскі ранак надыходзіць павольна. Лежачы ў ложку, я назіраю, як у акне паступова разгараецца ранішні святло. Яно бледны і няяркае, не тое, што летам. Улетку сонечныя прамяні так і б'юць у акно. А тут не зразумееш, развіднела ўжо ці не.
Воблачна восеньскім раніцай. А яшчэ холадна. Калі апоўдні можа прыгрэць сонейка, то раніцай дакладна не памылішся з вызначэннем часу года. Восень з'яўляецца восень: яна сустракае сырасцю, золкасць, вятрамі.
Але сённяшнюю раніцу ціхі. Толькі лісце дрыжыць на дрэве за акном. Яно яшчэ зялёныя, але без яркага сонечнага святла здаецца бледным. Такога раніцы ўсе колеры на вуліцы становяцца няяркія. У гэтым ёсць сваё хараство, я разумею. Няма лішняй стракатасці, напрыклад. Але асабіста мне такое не вельмі падабаецца.
Пачынаеш цаніць хатні ўтульнасць і цёплае коўдру, з-пад якой не хочацца вылазіць. Мая мама любіць на выходных адлежацца ў ложку з самай раніцы, пад цёплым пледам. Не таму, што яна гультаяватая, а таму, што ёй так утульна. Такі вось восеньскі адпачынак для дарослых. Я, напрыклад, усё роўна ў ложку не ўтрымаюся! Мне хочацца на вуліцу пагуляць, пабегаць. А яна заварвае каву, дадае туды малако і ставіць ноўтбук на калені.
Але сёння пятніца - трэба ісці ў школу. Паветра на вуліцы холадна, чыстае і свежае. Яно бадзёрыць і дае сілы. За гэта я люблю восень. Хочацца прама ўдыхаць яе!
Над галавой крычаць чароды птушак, а наогул прырода маўчыць. Чутны толькі шум горада. Але я не маркочуся восеньскім раніцай. Я іду ў школу, а там мае сябры. У школе шумна і весела, пакуль, вядома, усё не займалі за парты.
Повествовательно,не восклицательное,простое,полное,двусоставное
