<span>Ну на сколько я помню "Кружовник"-это у родителей Базарова.</span>
Мама - мой самы лепшы сябар! Яна заўсёды цікавіцца, якое ў мяне настрой. А я заўсёды пра яе турбуюся. Калі мама кудысьці сыходзіць, я прашу, каб яна брала мяне з сабой. Бо мама - жанчына, і ня моцная, а я добра дзяруся і змагу яе абараніць. Яшчэ клапачуся аб тым, каб мама была прыгожая і прыбраная. Я кажу ёй: «Ты так добра апранутая! »Яна ў мяне заўсёды выдатна выглядае. Мая мама усмешлівая, добрая, працавітая, вясёлая. Я люблю разам з ёй гуляць у шахматы, у гульню «Робаты», пісаць у пропісы, шыць, мыць посуд, печ бліны. Мама любіць мяне, а я кахаю яе. Мама, дзякуй, што ў мяне на кватэры ёсць свае рэчы: цацкі, кнігі, кампутар. Я б хацеў, каб у мяне было яшчэ больш цацак. І каб табе лягчэй было з маім маленькім братам Паляндвіца. Дарагая матуля, хачу, каб ты доўга жыла. Я цябе люблю і табой шаную. Ты мне патрэбна. Ты можаш каго-небудзь нарадзіць. А чым больш дзяцей, тым весялей, а то таты доўга няма з працы. <span>Мама, калі я стану дарослым, буду заўсёды цябе абараняць, таму што ты - мая мама. Я цябе ніколі не выганю з дома і ніколі не кіну. </span>
Что городская жизнь развращает людей, а желание форсить и шиковать подталкивает их к преступлению. «Сожрет он вас, город, с костями вместе», — делает вывод Никитич.
<span>у него имеются черты характера, любимые автором: трудолюбие, любовь к родине, к своим родителям, чувства патриотизма, гордости за свою страну, за свой многочисленный, многострадальный народ. Н. С. Лесков обладал всеми этими качествами, потому ему так близок и понятен главный герой рассказа</span>
