Шаттану, қуану, көңілдену
Рахат мектепке келіп, гардеробқа өз күртешесін іліп кетіп бара жатыр еді. Біреудің күртешесін жерге құлатып алды. Рахат оны көтеріп орнына ілейін деп жатқанда, сол күртешенің қалтасынан 2000 тг түсіп қалды. Рахат оны байқап ойланды :" мəссаған, мына қомақты ақшаны бұл нестейді екен?" Рахат күртешені ары бері көре бастады. Сөйтсе, өзінің сыныптасы Шакираның күртешесі екен. Рахат мұны тез таныды. Сосын басына арам ой келіп, сол 2000 теңгені ұрлап алып кетті. Мұны сырттан байқап қойған Мақсат деген бала Рахатты ұстап алып:
-Эй, сен Рахат! Не бүлдіріп жүрсің? Мен сені мұғалімге айтамын болды
-жоқ, айтпа! Бұл менің анама қажет еді...оған дəрі алуым керек...өтінееем, айтпашы
-ммм...жарайды айтпаймын!
Шакира да осы кезде өз күртешесінің қалтасын ақтарып, ақшасын таппай мұғалімге бəрін айтып берді. Мұғалім ең алдымен сыныптағы оқушылардың сөмкелерін ақтаруға бел буды. Бəрінікін ақтарып болды. Ендігі кезек Рахаттың сөмкесін тексеру еді.. Рахаттың тері ақты..Рахат терең күрсінді. Мұғалім сөмкені тексеріп ештеңе таппады. Мұғалім Мақсаттың сөмкесін тексере бастеды. Сол кезде 2000 тг Мақсаттың қалтасынан шықты. Мақсат шошып жылармен болды.
-Мақсат! Мұның не? Сен Шакираның ақшасын алғанбысың?
-жо жоқ апай! Мен ондай емеспін апай..
-Енді не, а? СЕНІ АТА АНАҢА АЙТАМЫН!
-АПАЙ ОЛ НЕГІЗІ РАХ...
-үндеме! Ұятсыз екенсің ғой ! Сені жақсы бала деп жүрсем мен..
Сабақтар бітіп бəрі үйлеріне тарады. Мақсат Рахатқа жетіп барды
-Мақсат...кешірші мені өтінем
-неліктен? Неге олай жасадың сен а? сені айтпадым ғой мен! Недеген өтірікші едің а?
-эм...солай істеуге мəжбүр болдым..
-Мені ойламадың ба? досыңды ойламадың баа? сонда бағанағы айтқаныңды өтірік болды ма?
-Иə .....Кешірші..
-мойындағаныңа шүкір..
Мақсат Рахаттың айтқан сөзін жазып алған болатын. Келесі күні шындық ашылып, Рахат бəрінің алдында кешірім сұрады...
Автор, кешір)Диалог аз болып қалды.
ЖОСПАР:
1. «Дүние де өзі,мал да өзі».
2. «Қалың елім,қазағым».
3. Татулық пен тұрақтылық.
4. «Өлең-сөздің патшасы».
5. Түйін.
«Ұлы Абайдың шығармашылық мұрасы-халқымыздың ғасырлар бойы маңызын жоймайтын рухани қазынасы.Маңызын жоймау былай тұрсын,заман өзгеріп,қоғамдық санада күрт сапырылыстарпайда болған сайын бұл қазына өзінің жаңа бір қырларымен жарқырай ашылып,қадірін арттыра түсетініне Абайдан кейінгі уақыт айқын көз жеткізді.
Ақынның дүниеге келгеніне бір жарым ғасыр,ал өзінің мәңгі өлмес шығармаларымен халқына сөздің ұлы мағынасында ұстаздық ете бастағанына ғасырдан астам уақыт өтті.Содан бері оның артына қалдырып кеткен мұрасы елі мен жұртының рухани өміріндегі қай бұрылыстар мен қай құбылыстар тұсында да айнымас темірқазық,адастырмас құбыланама болып қызмет етіп келеді.
Бұл күнде Абай сөзі әр қазақтың ағзасына ана сүтімен бірге дариды десе,артық айтылғандық емес.Ана сүті тән қорегі ретінде жас сәбидің буыны бекіп,бұғанасы қатаюына қызмет етсе,ақын сөзі оның санасына адамдық пен азаматтықтың ұрығын сеуіп қызмет етеді».
(Ж.Ысмағұлов.)
Өнер-білім жолындағы ізденісін Абай өз бетімен үйрену арқылы дамытады,орысша кітаптарды көп оқиды.
80-жылдардың орта кезінен бастап,Абай ақындық жолға біржола бет бұрды.Бұл кездегі оның өлеңдерінің қай-қайсысы болсын-толысқан ой-сананың жемісі.Бұған дейін арагідік жазған өлеңін өз замандасы Көкпай атынан таратып жүрген Абай 1886 жылдан бастап өз атына көшірген.Осы жылдардан бастап Абай өлеңді үзбей жазуға тырысқан.
Бул жерде туракты тиркес жок
эсса жазасын мен саган айтып берем менын жаксы коретын жануарым ит итым суп суйкымды мен оны озым асыраймын апам оны коршы уйден алып келдым тустен кейын тамак ышып болган сон сабак карап отырганда итым мазамды алады онын аты Актос . жыныма келып далага шыгарып жыбердым сабакты карап болган сон уйыктауга жаттым . быр куны Актостын урыген дауыс естып ол тонып аянышты болдыды уйге кыргыздым енды мен итымды жаксы корем