Каму прыходзілася хоць раз пабачыць гэты ку точак, той не забудзе яго ніколі. Гэта быў акраек лесу, таго самага лесу, дзе цяпер стаяць такія слаў ныя дубы. Яны былі выносныя, стройныя, бы то чаныя, і такія тоўстыя, што тры чалавекі не маглі абняць камель рукамі.
Пад узгоркам блішчала круглае возера, яно ру халася і пералівалася, як жывое срэбра.
Над саменькаю вадою цягнуўся прыгожы шлях сакаўной зеляніны. Тут былі высокія сітнякі і цэ лыя зараснікі аеру. Дзе-нідзе пападаліся кучара выя круглыя кусты лазы. Сям-там пракідаліся вы сокія алешыны, а па суседству з імі красаваліся дзве прыўдалыя хвоі. Здавалася, што гэта дзве ма ладзіцы, што пайшлі па ваду ды загаварыліся, а загаварыўшыся, так і засталіся.
Тут жа была і рачулка, бойкая і жвавая. Прыпы ніўшыся ў возеры, зноў лілася, павівалася ў зялё най даліне. Калі ўставалі грозныя цёмна-сінія хма ры і грымелі далёкія громы, яна кацілася па даліне, абягала возера. Нават сам лес таемна шапацеў чул лівымі лісточкамі-струнамі. Усё гэта злівалася ў прыгожую музыку. Здавалася, увесь прастор на паўняўся тады спевамі і музыкаю. (162)
Як сябры у хату - дык i ты багаты.
Сяброуству здрадзiш - як у лужу сядзiш.
<span>Памяць сябра даражэй скарба. </span>
Н. Чатырохсоты
Р. чатырохсотага
Д. чатырохсотаму
В. чатырохсотага
Т. чатырохсотым
М. аб чатырохсотым
Коскі трэба станіць пасля слоў:
1)красавік
2)палямі
3)на дарогах
4)песню вясны
5)вурчаў
6)неўзабаве
7)ў залу
1. Кожнае рэчыва мае сваю асобную формулу.
2.Рэльеф-сукупнасць зямных няроўнасцяў.
3.У Беларусi жыве амаль 10 мiльёнау чалавек.
