Т,р,ч,б,з, вось гэта цвёрдыя зычныя гуки
Францыск Скарына, беларускі і ўсходнеславянскі першадрукар. Нарадзіўся ў г.Полацку каля 1490 г.
Атрымаў ступень бакалаўра філасофіі ў Кракаўскім
універсітэце і, магчыма, у гэтым жа універсітэце ступень магістра
медыцынскіх навук. Затым ступень доктара “лекарскіх навук” у Падуанскім
універсітэце.
У пачатку 1520-х гадоў пераехаў у Вільню і заснаваў друкарню. У ёй надрукаваны «Малая падарожная кніжка» і Апостал.
Беларускае
кнігадрукаванне пачалося адразу на еўрапейскім узроўні. Рэнесансныя
выданні Скарыны вылучаюцца высокай якасцю друку, характэрнымі
мастацкімі, гравюрнымі і арнаментальнымі аздабленнямі, шрыфтам і іншымі
кампанентамі выдавецкай эстэтыкі і майстэрства. А каментарыі да выданняў
былі разлічаны на ўспрыманне простымі («паспалітымі») людзьмі. У
прадмовах Скарыны прасочваюцца прыметы іншых літаратурных жанраў, якія
пазней атрымалі развіццё ў беларускай літаратуры і пісьменстве.
Кнігі Скарыны зрабілі значны ўплыў на духоўную
культуру Беларусі і Украіны, стымулявалі ўзнікненне кнігадрукавання ў
Маскоўскай дзяржаве, распаўсюджваліся ў шматлікіх рукапісных копіях.
Памёр Скарына каля 1551 г., дакладная дата смерці і месца пахавання невядомы.
Ляцяць у вырай жураули и гуси.
Их праследвали, цкавали, кидали у турму.
Сонца зимой свециць, ды не грэе.
1) Найбольшай карай для паэта з’яўляецца немата,<span> на якую ён бывае несправядліва асуджаны.
</span>2) <span>Богша спадзяваўся, што натрапіцца патрэбная сцежка, і шыбаваў напрасткі.
</span>3) <span>Сырыя вятры доўгай восені, якія заўсёды надакучліва шумелі ў голлі бярозы і секлі мне ў твар кроплямі дажджу, сёння эамоўклі.
</span>4) <span>У густым змроку хаваліся станцыйныя пуці, на якіх дзе-нідзе паблісквалі стрэлачныя ліхтары.
</span><span>5) Свіцязь купае сонца ў сваёй купелі, узіраецца, усміхаючыся, у вячыстыя карункі дрэў, якія шырокім, багата вышытым поясам атуляюць яго, лашчацца да яго. </span>