Лыжа - лыжня- лыжнiк - лыжны
Лыжка - лыжачнiк (ложкарь) - лыжачны
Кветка - кветкавы - кветнiк - квяточны
Рука - ручны - рукапiс - ручнiк - рукапашны - ручка.
Ціха шалясцела лісце дрэў, лагодна павейваў у вяршынях дрэў вецер, ніводнага голаса не чулася ні ў лесе, ні ў небе, ні на гэтай наезджанай глухой дарозе.
Объяснение:
Уладзімір Дубоўка прысвяціў свой верш Беларусі, сваёй роднай старонцы. Шыпшына – спаконвечны сімвал Бацькаўшчыны. Менавіта першы радок песні заўжды цытуюць і зараз, калі кажуць пра Радзіму.
У вершы Дубоўка сцвярджае, што Беларусь ніколі еюне згіне, будзе змагацца і пад чужым гнётам не памрэ. У другой страфе аўтар кажа, што ён сам здольны АДЗІН абараніць краіну ад усіх чужынскіх навал.
Аўтар звяртаецца да самай маштабнай тэмы ў белапускай літаратуры – служэнне і адданасць Радзіме.