Табиғат -екинши анамыз.Себебі адамзаттың барлығы өз қажеттіліктерін табиғаттан алады.Мысалы жарық керек болса,куннин шуаны бар.Сонымен катар ай,орман,кун,су,жылу,дарык жатады.Табигатка тек өлі денелер ғана емес, тірі денелер де кіреді.Мысалы андар мен кустар, осимдиктер, т.б Қоршаған ортаны ластамау ушин кобирек жас талдарды отыргызуымыз керек.
"Ай жердің серігі"
Ай - Күнге ең жақын ғаламшар серіктерінің бірі. Жерден жақынырақ ғаламшарларда, яғни Меркурий мен Шолпаннда, серіктері жоқ. Ғасырлар бойы адамзатқа жұмбақ болған жерден тыс объектілердің ішінде адам баласының аяғы басқан денелердің бірегейі. Басқаша айтқанда, адам баласы тек Айда жүріп көрген. Айдың тағы бір ерекшелігі - ауа жоқ және Күн сәулесін шағылыстыру қасиеті жоғары болып табылады.
-АЛАКАЙ!-ДЕЙДЫ ДАНИЯР АЙКАЙЛАП.
"БЫРЫНШЫ БАЙЛЫК-ДЕНСАУЛЫК" ДЕЙМЫЗ
Мен кеш келемін-АНДРЕЙ АЙТТЫ
мен айтадым:салем!
салеметсызбе-игорь айтады.
неше уакыт-диана сурады.
енды осымен токталайык-деды
<h2>В Казахстане следы наиболее ранних стоянок племен, относящихся к палеолиту, найдены на юго-западных склонах Каратау, в местностях Борикказган и Танирказган, Канай и Терек, в урочищах Карасу и Бетпак, на берегу рек Бухтарма и Арыстанды. Они датируются 30-10 тысячелетиями до нашей эры. Наиболее ранние жилища и поселения оседлых племен находятся в Центральном, Северном, Западном и Восточном Казахстане. А. Х. Маргулан назвал Казахстан наиболее густонаселенной страной эпохи бронзы (XVIII-VIII веков до нашей эры). Жилище патриархальной семьи того времени представляло собой состоящее из нескольких помещений строение площадью до 200 квадратных метров. </h2><h2>это подойдеть</h2>
<span>Есен-саулығын «мал-жан аман ба» деп бастайтын қазақ үшін төрт түліктің орны бөлек. Төрт құбыласы сай болғанын қалайтын әр қазақтың тұрмысы ежелден-ақ төрт түлікпен тығыз байланысты болған. Сондықтан да бұрынғы қазақтардың төрт түлік туралы күнделікті тіршіліктен түйгені сол туралы зерттеп жүрген ешбір ғалымнан кем соқпайтын. Малдың сүтін ішіп, етін жеп, терісінен тон илеп, жүнінен киім тоқыған қазақтарда төрт түлік туралы атаулар жетіп- артылады. Алайда арада заман алмасып, уақыт өткен сайын бүгінгі буын осынау төл атауларды ұмытып һәм жаңылыстыратын болып жүр. Тірлігі малмен біте қайнасқан қазақ үшін бұл жараспас. Осы себепті кейінгі буын біле жүрсін деген мақсатпен газетімізде «Төрт түліктің төл атаулары» деген айдар ашып отырмыз. Айдардың алғашқы мақаласы қазақ үшін қасиетті жануар – жылқы туралы болмақ. Жылқы десек, әрине, ең алдымен қазы мен қымыз көз алдымызға келетін болса керек. Өйткені қазы мен қымыздың дәмділігі тіл үйіреді. Оны біз – қазақтар түгілі, шетелдіктер де жақсы біледі. Қазақты мақтағысы келген жат-жұрттық, бірінші кезекте, оның дарқан пейілін, кең дастарқанын, тіл үйірген қазысы мен қымызын мақтайды. «Ешбір теңдесі жоқ дәм екен» деп тамсана таңдай қағады. Ал енді тап осындайда, ұлттық тағамымыздың даңқын әуелетіп, мерейімізді асқақтатқан қазы мен қымыздың қайнар көзі – жылқы туралы қонағымызға тұшымды әңгіме айтып беруге біз қаншалық әзірміз?! Қазақ тарихы – жылқы тұяғы, ат жалында жасалғанын, көшпенділердің жылқы арқылы бүкіл жер бетіне танылып, өз өркениетін қалыптастырғанын біз білеміз бе? Иә, жалпы, қазақтың атын айдай әлемге паш етуге құдіреті жетерлік жылқы туралы біз осы не білеміз?</span>
