<span> Ці многія з нас зараз звяртаюць увагу на бабуль і дзядуль? Шмат хто разважае так: «А чаго на іх азірацца? Яны ўжо пажылі сваё. Чаго ім яшчэ трэба?» А яны ж таксама людзі, і ім патрэбна чалавечая цеплыня. Тым болып, што яны могуць падзяліцца з намі сваімі ведамі. Старыя людзі жылі бліжэй да зямлі, і яны не забываюцца, як часам мы, аддзячыць ёй за цеплыню і шчодрасць.</span>
<span> Можа, калі-небудзь трэба прыслухацца і да старых і людзей? Магчыма, яны часта не разумеюць нас, сённяшніх, бо жылі ў зусім іншы час, калі маральныя каштоўнасці былі інакшыя. Але заўсёды яны дапамогуць трапнай заўвагай, падбадзёраць ласкавым словам.</span><span>Лёс старых людзей шмат у чым залежыць ад нас. Беражыце іх, людзі, прашу вас! Беражыце.</span>
1.Часть речи
Часть речи слова разбушаваных — имя прилагательное.
2.Морфологические признаки
Начальная форма: разбушаваный (именительный падеж единственного числа мужского рода);
Постоянные признаки: относительное;
Непостоянные признаки: множественное число, родительный падеж, полная форма.
3.Синтаксическая роль
Может быть различным членом предложения, смотрите по контексту.
Прыстаукi запаузла -за, зруб-з, зламала -з, змылiла -з. Прыназоунiкi: у, з.
На працягу некалькіх урокаў мы гаварылі аб аднасастаўных сказах.
Аднасастаўны сказ - гэта просты сказ,у якім граматычная аснова складаецца з аднаго галоўнага члена ( дзйніка ці выказніка) . Аднасастаўны сказ бывае:
а) пэўна-асабовы
б) няпэўна-асабовы
в) абагульнена-асабовы
г) безасабовы
д) назыўны
Для пэўна-асабовых сказаў характэрна на месце дзейніка падрузамяваюцца займеннікі я, мы, ты, вы. напрыклад: працуй, жыві і радуйся наш вялікі дом.
Для няпэўна-асабовых -дзеючая асоба мысліцца не канкрэтна.
