Рэмень- рамні
дрэва- драўляны
зрэдку- радзей
цэгла- цагляны
паўтарэнне- паўтараць
сэрца- сардэчна
трэск- трашчыць
шчэбет- шчабятаць
шэпт- шаптаць
шэрсць - шарсцяны
І толькі трашчыць у коміне агеньчык.
Так прыгожа шчабятаць можа толькі салавей.
Дзяўчаты сардэчна віталі сваякоў каля прыпынку.
Уставiць лiтары:
Бегла, заўважыла, забыла, пабегла, пазнаў, пакармiў, кармiла, мяняла, чысцiла, паехала, выпусцiлi.
Выпiсаць сказы:
Яна ўзяла (адз.л., ж.р.) птушку ў рукi i пабегла (адз.л., ж.р.) дамоў.
Ён узяў (адз.л., м.р.) кавалачак мяса , парэзаў (адз.л., м.р.) яго i пакармiў (адз.л., м.р.) птушачку.
Потым дачушка кармiла (адз.л., ж.р.) птушаня, мяняла (адз.л., ж.р.) яму ваду, чысцiла (адз.л., ж.р.) клетку.
Улетку мама, тата i Настачка паехалi (мн.л.) ў вёску да бабулi.
Что это за слово на каком языке???!
З творамі Я. Коласа я знаёмы яшчэ з самага маленства. Першымі творамі былі вершы, а потым паступова мы пачалі ўжо вывучаць і апавяданні, аповесці. Нядаўна мы разглядалі верш ''На полі вясною''. У гэтым вершы аўтар паказвае хараство да прыроды, выказвае сваю любоў да роднага краю, вучыць нас як важна бачыць хараство роднага краю. Твор пачыныецца і заканчваецца адным і тым жа слупком: ''Люблю я прыволле шырокіх палёў, зялёнае мора ржаных( буйных) каласоў'' У гэтым вершы аўтар выкладвае ўсю сваю любоў да беларускай прыроды. Амаль кожны слупок пачынаецца са слова ЛЮБЛЮ. Менавіта ад гэтага слова можна зразумець як Колас любіць і паважае прыроду. Як яна яму падабаецца і якая яна прыгажосць. Колас нават у гэтым творы ўжывае эпітэты і метафары, для таго, каб паказаць больш ярка прыгажосць прыроды. У Коласа няма нават слоў як апісаць гэту прыгажосць беларускай прыроды, гэта ўсё хараство! Твор пакінуў моцнае ўражанне, дапамог зразумець, як шмат прыгажосці вакол нас! Якая ўсё ж такі ў нас прыгожая беларуская прырода!!!
Составь рассказ на русском и переведи.
