Мен оз отанымды жаксы коремин.мен отанымнын патриотымын. биздин отанымыз ол казакстан.отанымыз оте улкен, байтак.
Отаным» деген жас жүрегімнен шыққан асыл сөзді мақтанышпен, асқақтықпен айта аламын. Ата-бабамыздың азаттық жолындағы ерен ерлігінің арқасында осынау арман еткен заманға тер төге, көп күш жұмсай жеткен елімді мақтаныш етемін. Талай жылғы ұлы дүбір, дүрбелеңнен кейін жарқын болашақтың таңы атып, еркіндік пен теңдік есігін айқара ашты. Еліміздің күні оңынан туып, жарық жұлдыздар шоғыры ұлттық намыс пен арымызды тудай
Сүйінбай-əдепті, сабырлы, шешен, салқын қанды, мықты, атақты ақын
Қатаған-мақтаншақ, əдепсіз, əйгілі ақын, қызба мінезді, асырып айтатын ақын, өзімшіл
1Жанар қандай қыз?
2Кандай өнері бар?
3 Білімі қандай?
4 Әкесі Балабек қандай жұмыс істейді?
5 Мен түнделетіп қайда барам?
«Үлкенге — құрмет,кішіге –ізет,»-деген нақылды ата-бабамыз бағзы заманда айтып кеткен.Дегенмен,сондағы «құрмет» дәл бүгінгі таңда өзіндік сипатын,мән-мағынасын,өз қадірін жоғалтып бара жатқан сыңайлы.Олай дейтін себебім де жоқ емес.
Әңгіме,кешегі сабақтан менің алған әсерім жайында болмақ:
Сабақ кезі болатын.Студенттер жарыса сабақ айтып,сабақ айтып болғандары өз бетінше отырған сәт.Кенет,аудиторияға өзіміздің факультетімізге еңбегі сіңген ұстаз,сабақ өтіп жатқан мұғалімнің рұқсатын алып:
«Жігіттер,маған сабақ айтып болғандарың көмек беріп жіберіңдерші,»-деп өз келген себебін түсіндірді.Сабақ айтып болған,бойында ар-ұяты бар жігіттер орнынан тұрып,ағай жаққа беттеді.Бірақ,олардың саны аз болуына байланысты, ағай шетте өз алдында отырған студентке:
«Сенде көмек беріп жіберші,»-деп сұранып еді,әлгі жігіт көңілі түсіп,шеке-басы тырысып,отырған орнынан әрең тұрды да,ағай бастаған топпен бірге сыртқа шығып кетті.
Аудиторияда қалғандар ары қарай сабақтарын жалғастырды.Бір кезде әлгі тырысып кеткен студентіміз жұлқынып қайтып келді.Оның артынша,ағай да кірді.Жігіт ағайды көре сала:
!Менің өз құқығым бар,мен мұнда сабақ оқуға келгенмін.Мен қар күремеймін,»-деп бүкіл аудиторияға жар салды.Жігіт сөзін аяқтап жатқан сәтте,аудиториядан сабағын айтып болған жігіт: «Ағай,оның орнына мен барамын»-деп ағайдың соңынан ерді.Аудитория аң-таң.Барлығының өз ішінде талқылап жатқан тақырыбы қазіргі оқиға.Әркім өз ойын айтып,оқиғаға өз бағаларын беріп жатқандар да бар.
Арада 3-5 минут уақыт өте сыртқа кеткен студенттер аудиторияға оралды.Олардың артынан ағай да кірді.Ағай бұрышта отырған әлгі жігітке қарап:
-«Елімізде,дәл сендей жігіттердің барына ұяламын.Кезінде сен секілді студенттер Желтоқсан оқиғасына қатысып,осы елді,университетті сақтап қалу жолында жандарын пида еткен.Ал сен болсаң,өзің оқып жүрген факультетіңнің алдындағы екі күрек қарды күреуге ерінесің.Ол жақсылық емес,»-деп,өз ренішін білдіріп,студенттерді босатқан мұғалімге алғысын айтып,кете барды.
Осы оқиға маған әсер еткені соншалық,мен группаласым ,сен үшін ұялып отырмын!Сонда,біздің жастарымыздың қазіргі кезде үлкенді құрметтеуден қалып,адамгершілікті ұмытып,өз құқығын дәріптеуіне кім кінәлі?Сенің де ағай секілді ата-анаң бар емес пе?!Ертең дәл осы жағдайды сенің әкеңе біреу жасайтын болса,сен әкеңді қалай қорғайсың?Әлде: «Ол адамның өз құқы,сідікі дұрыс емес,Әке,»-деп әкеңе кінә қоясың ба?Достым,жақсылап ойлан,әлі де кеш емес. «Атаңа не қылсаң,алдыңа сол келеді».Жастайыңнан болашағыңа балта шаппа!Ойлан!Ақылға кел!Үлкенді құрметте.