<span><span>Яйка , яйка
</span><span>Размаляваная вечка .
</span><span>Хто крышку адкрывае ,
</span><span>Той у казку трапляе .
</span><span>( адкрываецца вечка, там цацка - кураня )
</span>Жыло -было на свеце маленькае жоўтае пухнатае кураня . Яно было вельмі цікаўным да жыцця, яму ўсё было цікава. <span>Кураня марыло убачыць лес , рэчку , поле і многае іншае , пра што чула ад старэйшых .
</span>Але мама заўсёды казала яму: " Будзь асцярожны , выходзячы з двара. <span>У
лесе жыве хітрая ліса , якая вельмі любіць есць маленькіх куранят , а
высока за хмарамі жыве злы каршун , які можа схапіць цябе вострымі
кіпцюрамі і забраць » .
</span>Аднойчы кураня ўсё ж такі не ўтрымалася і адправілася шпацыраваць у лес далёка ад дома. Які велізарны і дзіўны свет яно адкрыла ! <span>Як усё было цікава !
</span>І вось , кураня убачыла вузкую сцежку і пайшоло па ёй. Раптам над ім з'явілася велізарная , чорны цень . Малое адразу здагадалася , што гэта і ёсць страшны каршун . Беднае кураня кінулася бегчы з усіх ног , але каршун хутка набліжаўся. <span>Здавалася , выратавання няма.
</span>Раптам кураня ўбачыла вялікую паляну , на якой раслі жоўтыя дзьмухаўцы . «Гэтыя кветкі такія ж жоўтыя і пухнатыя , як я. І мяне не будзе сярод іх бачна » , - падумала кураня і хуценька шмыгнула у зараснікі. Ах , як стукала яго маленькае сэрцайка ! Калі яно аддыхалася і зразумела , што небяспека мінула, то падумала: «Якія ж гэта цудоўныя кветкі ! <span>Яны падобныя на маленькія сонейкі і такія ж ласкавыя » .
</span>Тым часам злы каршун лётаў над палянай і думаў : « Куды ж падзелася гэтае кураня ? Бо яно не могло уцячы далёка . Вакол адны бесталковыя дзьмухаўцы . <span>Хутка яны ператворацца ў пух , і вецер панясе іх » .
</span>А залацістыя дзьмухаўцы ціха- ціха кiвалi галоўкамі і думалі: « Мы хутка станем пярынка і паляцім невядома куды . <span>Але ўсё ж мы не дарма пражылі на свеце - мы выратавалі жыццё гэтаму мілага маленькаму кураню » .</span></span>
Для беларускай мовы не характэрна першая літара О. Таму ў асноўным гэта запазычаныя словы.
Обер-афіцэр, охра, онікс, ордэн, ордэр, офіс, опера, ода, омметр, оптыка, опус, орган, омуль.
Правильно, вроде как, 1 и 4; во 2 и 3 пишется слитно.
<span><span>1.
</span><span>Дожджык палівае (цяп.ч.,
3 ас., адз.л., 1 спр.) кветкі на клумбах, прамывае (цяп.ч., 3 ас., адз.л., 1
спр.) ад пылу траўку. 2. Зоркі на небе гараць (цяп.ч., 3 ас., мн.л., 2 спр.)
зіхатліва. 3. Мы вечарам сустрэнемся (б.ч., 2 ас., мн.л., 1 спр.) у тэатры. 4. Калі
ты не будзеш ведаць (б.ч., 2 ас., адз.л., 1 спр.) правіла, ад памылак ты не пазбавішся
(б.ч., 2 ас., адз.л., 2 спр.) 5. Вы перачакаеце (б.ч., 2 ас., мн.л., 1 спр.)
дождж у хаце або пойдзеце (б.ч., 2 ас., мн.л., 1 спр.) </span></span>
<span> </span>
Лiса-рыжая,хитрая,хуткая,прыгожая.
мядзведзьбуры,вялiкi,непаваротлiвы,асцярщжны,дужы,небяспечны,касалапы.
букет-духмяны,жывы,звычайны,сцiплы,пяшчотны,далiкатны,бела-жоуты,маленькi.
яблык-жоута-зялёны,сладкi,круглы,спелы,духмяны,налiуны.
елка-зялёная,высокая,старая,гонкая,густая,калматая,кашлатая,разгалiстая,пушыстая,прыдарожная,адзiнокая,сумная.