Ответ:
"Не шукай ты шчасця, долі на чужым далёкім полі".
Ціхім летнім ранкам нарадзілася Хмарка. 3 вышыні ёй здавалася ўсё на зямлі прыгожым і шчаслівым. Не заўважала, з якой надзеяй пазіралі на яе каласкі пажоўклага жыта. Радасная, светлая Хмарка плыла ўсё далей і далей. Пад вечар апынулася сярод высокіх гор. Скала спытала Хмарку, што тая бачыла. Хмарка пачала гаварыць пра шчаслівае жыццё на зямлі. Арол не пагадзіўся з ёй: "Там палі выплакалі апошнія слёзы, каб даць табе жыццё, шчаслівая Хмарка! I цяпер там нават расы не бывае. Але не для таго назначаліся слёзы, каб радзіць цябе на свет для бадзяння па чужых краях..."
Паплыла далей Хмарка, але яна ўжо не адчувала сябе шчаслівай. Доўга хадзіла па свеце і нідзе не было ёй супакою. Нарэшце вярнулася туды, дзе нарадзілася. "Пажоўклыя палі, сухія травы, пагарэлая збажынка гаротна віталі Хмарку". Зажурылася яна, пацямнела і заплакала.
Стары Дуб сказаў Буслу, каб той моцна наказаў дзецям не бадзяцца дарэмна па свеце, у родным кутку работы хопіць кожнаму.
Объяснение:
Секунда,балерына,дзесятак,паштальён,подпιс,грымець,фламастэр,булён
Ось і розпочалися довгоочікування канікули. Це літо я вирішила провести у бабусі.Я бачила її зовсім нещодавно,але ми скучили один за одним.Бабуся відразу запитала як я закінчила школу. Школу я закінчила на відмінно(погано).Цілий день ми розмовляли. І ось настав вечір,скоро потрібно лягати спати. Але раптом я чую,що до мене прийшли мої давні знайомі І ось ми почали розмовляти. Почало сутеніти. Бабуся вийшла та спитала чи довго я буду на дворі. На що я відповіла,що - ні. Ми розмовляли доволі довго. Коли я прийшла до хати моя бабуся вже спала. І я тихенько пішла спати в іншу кімнату. Вранці моя бабуся розбудила мене,та ми пішли до лісу. Там ми назбирали багато грибів,та повернулися додому. Так тривали мої канікули. Ось вони і закінчилися.